Είδαμε πλέον τρία φιλικά και καμιά 15αριά προπονήσεις για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε που βαδίζει η ομάδα.

Ο Ράζβαν Λουτσέσκου προφανώς και δουλεύει πάνω στην οργάνωση του παιχνιδιού του. Αυτή είναι η νούμερο ένα στόχευση μακριά από πρόσωπα και καταστάσεις.

Μέσα από αυτή θεωρεί πως θα καλύψει τις όποιες αδυναμίες, τα όποια κενά υπάρχουν στο ρόστερ. Γιατί δεν υπάρχει ρόστερ στον πλανήτη που δεν έχει κενά.

Μέχρι σήμερα, ο ΠΑΟΚ έχει κάνει τρεις προσθήκες στο ρόστερ του και αναμένονται άλλες δύο. Ουσιαστικά στις θέσεις του άξονα, επέλεξε μπαρουτοκαπνισμένους. Και έναν τέτοιο θέλει να εντάξει ακόμη.

Ήδη κατανοεί και ο μεγαλύτερος αρνητής του, το γιατί ο Λουτσέσκου επέλεξε τον Νέλσον Ολιβέιρα. Προφανώς και είναι νωρίς να προβλέψεις τα νούμερα που θα κάνει, όμως πρέπει να είσαι τυφλός για να μη βλέπεις αυτά που κάνει μέσα στο γήπεδο.

Για όσους βλέπουν καμπιονάτο, ξέρουν πολύ καλά γιατί επέλεξε τον Κούρτιτς. Παίκτης που τα κάνει όλα σε έναν πολύ καλό βαθμό. Σταθερά και έμπειρος.

Ουσιαστικά, στο μυαλό του Λουτσέσκου, η ομάδα πρωταθλητισμού είναι αυτή που αφομοιώνει πιο άμεσα τα θέλω του. Είναι αυτή που μπορεί να διαβάσει πιο γρήγορα ένα παιχνίδι. Είναι αυτή που ξέρει πως θα αντιδράσει στη δύσκολη και πως θα περάσει τα μηνύματα που πρέπει στον αντίπαλο.

Ο Λουτσέσκου προτιμά μία αντρική ομάδα. Όμως παράλληλα κατανοεί πως δεν μπορεί να αδιαφορήσει για τα νέα παιδιά. Το κάθε τι στην ώρα του όμως.

Η περίπτωση του Τζιοβίνκο είναι αυτή που τη δουλεύει καιρό ο ίδιος ο Ρουμάνος. Ο Ιταλός τον είχε ειδοποιήσει άλλωστε για το πως θα μπορέσει να γίνει η δουλειά. Δεν είναι απίθανο να γίνει, δεν είναι και σίγουρο. Αν ο ΠΑΟΚ δείξει πυγμή, πιστεύω πως μπορεί να το τελειώσει άμεσα.

Έμπειρος και ο Ζιοβίνκο. Και το βασικότερο όλων, είναι μάνα στο να παίζει στα μεσοδιαστήματα. Αυτό που δεν έχει σήμερα ο ΠΑΟΚ. Στοχευμένη 100% κίνηση πρωταθλητισμού, με την ηλικία του να μη μου λέει τίποτα. Ειδικά σε τέτοια σουλούπια, δεν λέει απολύτως τίποτα. Ο Βαλμπουενά στον Ολυμπιακό, στα 36 του έκανε τη διαφορά.

Αν ο ΠΑΟΚ ψήσει και τον Ιταλό, νομίζω μετά θα απομένει η θέση του αριστερού μπακ. Που δεν θα είναι παίκτης πρώτης γραμμής, γιατί ο Λουτσέσκου θέλει τον Άντρε σταθερό και βασικό. Όμως και ο ίδιος γνωρίζει πως αυτός που θα έρθει δεν θα πρέπει να είναι της σειράς, γιατί ο Άντρε μπορεί να πάει στα 36 του μέχρι δύο παιχνίδια την εβδομάδα.

Δεν είμαι και τόσο σίγουρος πως ο ΠΑΟΚ θα πάει για εξτρέμ. Από τη μία Ζίβκοβιτς – Μουργκ, από την άλλη Καντουρί – Τζόλης – Μπίσεσβαρ. Υποφερτά προς το καλά.

Στη μάχη του δεξιού μπακ, έχω την αίσθηση πως ο Ροντρίγκο πατάει καλύτερα και πως στην αρχή τουλάχιστον θα ποντάρει σε αυτόν. Στο στόπερ, αισθάνομαι πως ο Μιχαηλίδης πάει πολύ καλά. Η αδυναμία του στη τετράδα σιγά – σιγά κρύβεται μέσα από την γενικότερη οργάνωση της ομάδας. Και από τα όσα παραδέχτηκε ο ίδιος, σε έναν μήνα έμαθε περισσότερα από ποτέ για τη θέση του.

Ο Εσίτι το παλεύει αλλά δεν μπορώ να αλλάξω το πιστεύω μου για αυτόν. Θεωρώ πως σε έναν ΠΑΟΚ που κυριαρχεί, μπορεί να έχει μόνο συμπληρωματικό ρόλο, ενώ με δεδομένο πως θα μπει και ο Αγκούστο σε κάποια φάση, υπάρχει πολύς κόσμος για δύο θέσεις. Στα κεντρικά χαφ θα έχουμε ανακατατάξεις, σίγουρα θα αποχωρήσει κάποιος.

Με την επιστροφή της ομάδας στη Θεσσαλονίκη, το ρόστερ θα μικρύνει. Άλλοι θα πάνε στον ΠΑΟΚ Β, άλλοι θα ψάξουν την τύχη τους σε άλλα λιμάνια. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο όμως. Την ώρα της κρίσης, γίνεται σκληρό.

Για το τέλος κράτησα τρεις περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που για μένα είναι μαζί με τον Μιχαηλίδη, ότι πιο τοπ έχει βγάλει το κλαμπ.

Για τον Τζόλη αυτό που σίγουρα πρέπει να πω είναι πως ούτε την έχει δει, ούτε είναι κακός χαρακτήρας. Είναι απλά ένα 19χρονό που μπήκε σαν διάβολος στη ζωή μας, όμως θα πρέπει να περάσει διάφορες φάσεις μέχρι να αποτελέσει σταθερά. Και θα έρθει η στιγμή για αυτό.

Για τον Κούτσια, ξέραμε όλοι πως είναι ένα τοπ ταλέντο, ήδη πατάει πολύ καλύτερα από πέρυσι, όμως έχει δρόμο μπροστά του. Είναι σε διαδικασία εξέλιξης και έχει πολύ δρόμο μπροστά του μέχρι να μάθει να διαχειρίζεται μέσα στο γήπεδο τα συναισθήματά του.

Τελευταίος ο Κωνσταντέλιας. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως η βάση του είναι σπάνια. Όμως μέχρι να χτίσει τη νοοτροπία που πρέπει, θα φτύσει αίμα. Είναι μία υποχρεωτική διαδικασία για αυτόν έτσι ώστε να παίξει αυτό που μπορεί. Θα πρέπει να κάνει υπομονή και να περιμένει το νεύμα του προπονητή του.