Για τον Ζαφείρη που «έφυγε» νωρίς
Ο Ζαφείρης ήταν ο γιος της γειτόνισσας που με μεγάλωσε. Μεγαλύτερος από μένα σχεδόν 15 χρόνια, τον έβλεπα σαν Θεό μέσα στο σπίτι της παραμάνας μου. Ηταν ομορφάντρας. Ψηλός, μελαχρινός με βλέμμα καθαρό. Γλυκομίλητος και κοινωνικός.
Από μικρός δούλευε σε συνεργείο με μηχανάκια. Φοβερό χέρι. Ανοιξε δικό του μαγαζί, μαζεύονταν εκεί όλη η Σταυρούπολη της δεκαετίας του `80 κι αυτός είχε πάντα κάτι καινούριο να τους φτιάξει.
Τον ερωτεύονταν τα καλύτερα κορίτσια. Έρχονταν στο σπίτι του και τον περίμεναν με τις ώρες να ξυπνήσει για να βγούνε βόλτα. Από τα χέρια του περνούσαν χρήματα αρκετά. Είχε και φλιπεράκια δικά του που τα νοίκιαζε σε ηλεκτρονικάδικα. Είχε και τη μάνα του που τον λάτρευε και έκανε τα πάντα γι αυτόν. Μόνιμη έγνοια της: να είναι ξεκούραστος, να έχει καλό φαί, να έχει χρήματα στην τσέπη…
Τα σκέφτομαι μετά από χρόνια και θυμώνω περισσότερο λοιπόν. Γιατί ο Ζαφείρης, άγνωστο πώς, πότε και για ποιον γαμημένο λόγο, έμπλεξε στα ναρκωτικά. Οχι στα 15 και τα 16 του αλλά στα 30! Ωριμος άνθρωπος και κατασταλαγμένος. Τα έχασε σταδιακά όλα, ακόμη και την ελευθερία του για ένα διάστημα. Κατέστρεψε φιλίες, έχασε τη δουλειά του, ταλαιπώρησε τους δικούς του και κλόνισε ανεπανόρθωτα την υγεία του από μια απερισκεψία…
Δεν μου βγήκαν κλάματα στην κηδεία. Αυτά τα 20 χρόνια από το πρώτο σοκ μέχρι τον θάνατό του από ανακοπή, είχα προετοιμαστεί για την στιγμή και είχα, όπως και οι δικοί του, πνίξει αυτήν την πίκρα σε σκέψεις και ευχολόγια: Θα τα καταφέρει, θα ξεφύγει, θα ζήσει έστω στη συντήρηση με την μεθαδόνη…
Στην ουσία δεν έκανα τίποτα, φυσικά. Ούτε εγώ, ούτε οι γονείς του, ούτε αυτοί που τον αγαπούσαν, κι ας ήταν πολλοί. Γιατί με τα ναρκωτικά, ο μόνος που μπορεί πραγματικά να σε βοηθήσει είναι ο εαυτός σου. Το να μην μπλέξεις… Κι αν συμβεί, γιατί άνθρωποι είμαστε και κάνουμε λάθη, να μπορέσεις να αγωνιστείς με ειλικρίνεια και σεβασμό στον εαυτό σου.
Γι αυτό τον κατηγορώ τον Ζαφείρη και είμαι σήμερα πολύ θυμωμένος μαζί του. Γιατί έκανε ένα από τα λίγα λάθη που δε διορθώνονται. Ενα λάθος που δεν σε κάνει πιο δυνατό αλλά σε σκοτώνει.
Εχετε συναναστραφεί άνθρωπο εθισμένο στα ναρκωτικά; Είναι σαν ένα μικρό παιδί. Θέλει βοήθεια ακόμη και για τις πιο απλές λειτουργίες του. Σταδιακά φυραίνει και το μυαλό του. Δεν έχει διαύγεια, ψυχραιμία κι όταν αρχίζει να ζητά τη δόση του είναι ικανός για το χειρότερο…
Καμιά φορά νομίζουμε πως όλα αυτά είναι μακριά μας. Σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν είναι καθόλου έτσι. Τα ναρκωτικά είναι παντού γύρω μας και κινδυνεύουν όλοι απ` αυτά, κυρίως τα παιδιά στην εφηβεία. Στα σχολεία, στα γήπεδα, στα καφέ, οι νέοι ψάχνουν τρόπους να ελέγξουν την παρόρμησή τους. Να ταϊσουν το θηρίο που λέγεται ψυχοσύνθεση. Και μπορούν να παρασυρθούν εύκολα.
Αλλά και οι μεγαλύτεροι κινδυνεύουν. Εχω δει άνθρωπο να μην παραδέχεται το πρόβλημά του. Να αλλάζει ο χαρακτήρας του, η ψυχολογία του. Να τον κάνουν πέρα όλοι και να τους κάνει πέρα κι αυτός.
Γι αυτό σας περιγράφω σήμερα ένα κομμάτι της δικής μου εμπειρίας και τρελαίνομαι που δεν μπόρεσα να κάνω κάτι για να σωθεί αυτό το παλικάρι. Άφηνα τα χρόνια να περνάνε και σχεδόν δεν ήθελα να σκέφτομαι το πρόβλημα. Κι ας έμενε ο Ζαφείρης στο διπλανό από το δικό μου σπίτι. Κι ας ήταν γιος της δεύτερης μάνας μου και σχεδόν αδελφός μου. Είχα τα δικά μου προβλήματα, τη δική μου ζωή και τον άφηνα απροστάτευτο σε μια κοινωνία ανίκανη να βοηθήσει ένα παιδί που έχει πρόβλημα. Μια κοινωνία που την έφτιαξα εγώ κι εσείς και έχει απέραντο θαυμασμό και υποταγή στον πλούσιο και στον καταξιωμένο, αλλά ίχνος στοργής στον ανίσχυρο, σαν τον Ζαφείρη.
Σκεφτόμουν όλους αυτούς που συνάντησα από την Παρασκευή που «έφυγε» αυτό το παλικάρι. Στο νοσοκομείο, το πιστοποιητικό θανάτου είναι το ίδιο αδιάφορη διαδικασία με μια βεβαίωση μη οφειλής. Στα γραφεία τελετών παζάρεψα τα έξοδα της κηδείας λες και αγόραζα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο κι είχα τον τύπο από απέναντι να μου μιλά για λουλούδια και πολυτελή φέρετρα και δεξιώσεις που θα τις δούνε οι συγγενείς και θα πούνε: «μπράβο τους, τον τίμησαν τον νεκρό»! Τέτοιες μαλακίες λένε οι άνθρωποι στις μέρες μας, κι όταν κλείνει ο τάφος, γυρίζουν το κεφάλι κι αρχίζουν τους υπολογισμούς στην ασήμαντη ζωή τους. «Οι πεθαμένοι δεν απασχολούν περισσότερο από έναν χρόνο τους ανθρώπους του 20ου αιώνα», έγραφε ο Ναζίμ Χικμέτ.
Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω, ειδικά εσείς οι νεότεροι που με διαβάζετε: Η κοινωνία είναι σε σήψη. Είναι όλοι κλεισμένοι στον εαυτό τους. Είστε μόνοι σας σε αυτόν τον κόσμο. Μην χαρίσετε τη ζωή σας σε κανέναν. Μην την ανταλλάξετε με τίποτα εφήμερο και μην επιτρέψετε ποτέ να πούνε οι άλλοι: «καλύτερα που έφυγε». Ζήστε τα όλα στον απόλυτο βαθμό αλλά κρατήστε την υγεία σας. Τα λέω σε σας, για να τα πιστέψω κι εγώ…
Eπί τοις ουσίας, ειδικά από τη στιγμή που κάθε άλλο παρά καλή είναι η περίοδος που διανύει, ο ΠΑΟΚ έπρεπε χθες να κρατήσει ανέπαφη την εστία του κόντρα σε μία ομάδα που "μετρούσε" πέντε διαδοχικές ήττες και είχε απολογισμό δύο ισοπαλίες και εννέα ήττες στα τελευταία έντεκα παιχνίδια της, προκειμένου να βάλει τις βάσεις για τη νίκη.
Και όμως. Ο Δικέφαλος βρέθηκε πίσω στο σκορ στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων και έκανε ακόμα δυσκολότερο το ήδη δύσκολο έργο του στο ΔΑΚ "Αθανάσιος Διάκος", με την αντίδραση να έρχεται τελικά στο 10ο λεπτό των καθυστερήσεων αλλά να μην είναι αρκετή!
Κάπως έτσι, ο ΠΑΟΚ "μετράει" πλέον δέκα συνεχόμενα παιχνίδια με "παραβιασμένη" την εστία του, ανάμεσα στα οποία υπάρχουν δύο ματς με τη Λαμία, δηλαδή την ομάδα που στα προηγούμενα 14 για το πρωτάθλημα, είχε βρει μόλις... μία φορά τον δρόμο προς την εστία των "ασπρόμαυρων".
Πιο συγκεκριμένα, το αρνητικό σερί του ΠΑΟΚ χωρίς clean sheet, έχει ως εξής:
7/3 Ντινάμο Ζάγκρεμπ - ΠΑΟΚ 2-0
10/3 ΠΑΟΚ - Άρης 0-1
14/3 ΠΑΟΚ - Ντινάμο Ζάγκρεμπ 5-1
31/3 Παναθηναϊκός -ΠΑΟΚ 2-3
3/4 ΠΑΟΚ - Λαμία 3-1
7/4 ΑΕΚ - ΠΑΟΚ 2-2
11/4 Κλαμπ Μπριζ - ΠΑΟΚ 0-1
18/4 ΠΑΟΚ - Κλαμπ Μπριζ 0-2
21/4 Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ 2-1
24/4 Λαμία - ΠΑΟΚ 1-1
Με γκολ της Μουστάκ στο 17΄ και της Ζέρβας στο 23΄, η γυναικεία ομάδα του ΟΦΗ επικράτησε στα Τρίκαλα της τοπικής ομάδας με 2-0 και προκρίθηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας!
Έτσι, η ομάδα της Κρήτης θα τεθεί απέναντι στον ΠΑΟΚ στην ημιτελική φάση του θεσμού, σε νοκ άουτ αναμέτρηση που θα διεξαχθεί στο ΒΑΚ του Ηρακλείου.
Σε ότι αφορά τον άλλο ημιτελικό, η Ολυμπιάδα Υμηττού θα υποδεχθεί την ΑΕΚ.
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Δολοφονία Λυγγερίδη: «Θα φας 10 χρόνια και θα βγεις “όνομα”»
Νέοι ανατριχιαστικοί διάλογοι μετά το θανατηφόρο χτύπημα, ο ανήλικος αδερφός καθησυχάζει τον φυσικό αυτουργό!
Ανατριχίλα προκαλούν οι διάλογοι μεταξύ του φερόμενου ως φυσικού αυτουργού της δολοφονίας του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη και του ανήλικου αδερφού του, 37 ημέρες μετά τα επεισόδια έξω από το κλειστό του Ρέντη που οδήγησαν στον θανατηφόρο τραυματισμό του αστυνομικού.
Τα δύο αδέρφια που φέρεται να είχαν κομβικό ρόλο στα επεισόδια, επικοινωνούν προσπαθώντας να καταλάβουν ποια φωτοβολίδα είναι αυτή που έχει καρφωθεί στον άτυχο αστυνομικό.
Παράλληλα ο ανήλικος αδερφός καθησυχάζει τον μεγάλο και κατηγορούμενο για το θανατηφόρο χτύπημα πως θα φάει μόλις 10 χρόνια γιατί «έχει ελαφρυντικά», ενώ όταν βγει «θα είναι πια όνομα».
Ο διάλογός τους, τον οποίο παρουσίασε το Star:
18χρονος: Έκανε τίποτα ο οπλουργός; Γιατί δεν θυμάμαι τι μου είπε η μαμά.
16χρονος: Όχι, περιμένουν να βρει δύο φωτοβολίδες τέτοιες, μια σαν τη δικιά σου μια σαν τις άλλες.
18χρονος: Μμμμ
16χρονος: Και να αρχίσουν. Τώρα έχουν πάει να δουν πού έχει σκάσει, τι, πώς, τέτοια, τα μέτρα…
18χρονος: Γιατί κάτι μου είπε η μαμά ότι έχει δει αυτός ότι είναι φθαρμένη μπροστά.
16χρονος: Ναι, λέει ότι φαίνεται ότι αυτή που έχει καρφωθεί στον αστυνομικό, έχει κάνει γκελ φαίνεται.
18χρονος: Αλήθεια;
16χρονος: Ναι
18χρονος: Κοίτα ρε… Αν είναι δυνατόν ρε… Τι είπα
16χρονος: Εσύ το γκελ… έχει γίνει όντως;
18χρονος: Όχι
16χρονος: Πω! Θα σε… στο ορκίζομαι.
18χρονος: Δεν έχει κάνει γκελ. Ευθεία έφυγε.
16χρονος: Θα σε… Μία που έχει κάνει γκελ έχει φύγει κάτω από το αμάξι και η άλλη καρφώθηκε απευθείας στον αστυνομικό.
18χρονος: Ρε φίλε ποια έχει κάνει γκελ; Με μπέρδεψες τώρα.
16χρονος: Δεν ξέρω. Εγώ θυμάμαι εικόνα να κάνει η μια γκελ και να φεύγει σε ένα αυτοκίνητο και η άλλη να καρφώνεται κατευθείαν.
18χρονος: Μήπως ήταν η δικιά μου που έκανε γκελ και χτύπησε κάτω;
16χρονος: Δεν ξέρω ρε. Εσύ δεν θυμάσαι πού σου έφυγε;
18χρονος: Όχι ρε. Πού να θυμάμαι;
16χρονος: Ντάξει μη μασάς. Καμιά δεκαριά χρόνια θα φας άμα είναι η δικιά σου.
18χρονος: Ναι ρε τίποτα, ναι δεκάρα θα φάω νομίζεις, όχι ισόβια.
16χρονος: Όχι ρε αφού έχεις ελαφρυντικά.
18χρονος: Δεν μετράνε ρε αυτά στο δικαστήριο.
16χρονος: Μη μασάς ρε.
18χρονος: Ναι…
16χρονος: Θα βγεις «όνομα». Μη μασάς.
Το κακό παράγινε!
Mε ΟΦΗ στα ημιτελικά οι Πρωταθλήτριες!
Δολοφονία Λυγγερίδη: «Θα φας 10 χρόνια και θα βγεις “όνομα”»
«Διψήφιος» και ο Σβαμπ αλλά τι να το κάνεις…
«Θεωρώ τον ΠΑΟΚ οικογένειά μου, η ΑΕΚ θα πάρει τον τίτλο»
