Μπορεί μάλιστα να διαπιστώναμε με βεβαιότητα αυτήν την ώρα πως κάθε εμπόδιο είναι για καλό και ευτυχώς στράβωσαν νωρίς τα αποτελέσματα για να μπορέσουν να διορθωθούν κάποια πράγματα.

Αυτά θα λέγαμε τώρα αν… δεν υπήρχε ο αγώνας της Πέμπτης με την Ζίμπρου και το ενδεχόμενο ενός οδυνηρού αποκλεισμού από τη φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Διότι, με δεδομένο πως αυτή η ομάδα δεν διεκδικεί φέτος το πρωτάθλημα, βαθμοί θα χαθούν και εκτός και εντός. Ο αποκλεισμός από την Ζίμπρου, όμως, είναι κάτι που, αν συμβεί, θα το πληρώνουμε για καιρό, ίσως και για χρόνια, όπως πληρώνουμε ακόμη τον αποκλεισμό από την Χερενφέιν και την Ραπίντ.

Η οικογένεια του ΠΑΟΚ, λοιπόν, είναι υποχρεωμένη να τα αφήσει όλα στην άκρη μέχρι την Πέμπτη το βράδυ και να ασχοληθεί μόνον με τη ρεβάνς της Τούμπας. Εμψύχωση, εξάντληση των εισιτηρίων του αγώνα, θετική αύρα στις συζητήσεις όλων μας. Η διατήρηση και η βελτίωση της Ευρωπαϊκής εικόνας της ομάδας μας είναι πάνω από κάθε Αναστασιάδη, Βρύζα, ακόμη και Ιβάν Σαββίδη.

Πάμε τώρα πάλι στο θέατρο του παραλόγου που συμβαίνει στην ομάδα. Ελεγα από παλιά, ακούγοντας κάτι άθλιες αποδόσεις των λεγομένων του από τα Ρώσικα στα ελληνικά, ότι ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ είναι «χαμένος στη μετάφραση». Το έχετε δει το έργο αυτό με τον Μπιλ Μάρεϊ; Πρωταγωνιστεί ένας τύπος που αδυνατεί να βγάλει άκρη με απλά πράγματα της ζωής και της δουλειάς του γιατί… όλοι θεωρούν ότι καταλαβαίνει την μετάφραση από τα Γιαπωνέζικα στα Αμερικάνικα κι ότι μπορεί να αντιληφθεί την διαφορά κουλτούρας των δύο λαών… 

Ετσι συμβαίνει και με τον Ιβάν. Αδυνατεί να καταλάβει πολλά και το πληρώνει. Στην αρχή με λεφτά, τώρα και με πτώση της δημοφιλίας του. Αργότερα, ίσως και με ακόμη περισσότερα. 

Εχει απορίες ο Ιβάν. Γιατί του χρεώνουν πράγματα; Γιατί παρεξηγούν ενέργειές του; Γιατί δεν τον βοηθά η πολιτεία; Γιατί δεν είναι ενωμένος ο κόσμος; Δεν είναι μόνον η λάθος μετάφραση, δεν είναι ούτε μόνον η απόστασή του από την ΠΑΕ λόγω χιλιάδων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Είναι, κυρίως, το ότι η δική του «κουλτούρα» έχει άλλους κώδικες αξιών, άλλες σταθερές, άλλο «google tranlate» που δεν του επιτρέπει ακόμη να γίνει ένας από εμάς. Δεν καταλαβαινόμαστε με τον Ιβάν. Κι όσο δεν συμβαίνει αυτό, οι εικασίες για τις προθέσεις πίσω από τις πράξεις, δημιουργούν συνομοσιολογικά σενάρια.

Προσωπική μου θέση είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει σήμερα ακριβώς το αποτέλεσμα που του αξίζει με βάση τα όσα έπραξε το προηγοηγούμενο διάστημα. Μια ομάδα φτωχότερη σε ρόστερ από πέρσι, που έκανε προετοιμασία με άλλους παίκτες από αυτούς που έχει τώρα και που δεν έχει δουλέψει ακόμη τίποτα, πέρα από την βελτίωση κάποιων νέων αθλητών. Ούτε βάθος, ούτε χημεία, ούτε μέταλλο (ακόμη). Ημασταν μέτριοι από πέρσι και φέτος χειροτερέψαμε, απλά δε βγήκε κανείς να το πει και να εξηγήσει στον κόσμο για ποιον λόγο έγινε και μέχρι πότε θα συμβαίνει.

Ακόμη και η πρόσληψη του Ιάκωβου Αγγελίδη έγινε ανάποδα. Πρώτα έπρεπε να προσληφθεί αυτός και μετά, με δικές του ενέργειες, ο προπονητής, οι ποδοασφαιριστές, οι άλλοι συνεργάτες. Αν υπήρχε ο «αντ` αυτού» από τον Μάιο, ίσως ο μεγαλομέτοχος γλύτωνε το χθεσινό «θόλωμα». 

Και επειδή, όπως «θολώνει» ο Σαββίδης βλέπω ότι «θολώνει» και ο κόσμος, λέω να κάνουμε το εξής: Να θεωρήσουμε ότι η ΠΑΕ μας ενημέρωσε εγκαίρως για όσα σκοπεύει να (μην) κάνει φέτος. Μας ανάλυσε το πλάνο της και μας έπεισε ότι το προχωρά ώστε σύντομα να φτάσει κάπου. Ας υποθέσουμε ότι την «καταλάβαμε» την μετάφραση και έχουμε σαν παράδειγμα τον περσινό Παναθηναϊκό που τέτοια εποχή έτρωγε τρία από τον Πανιώνιο. ΑΝ το κάνουμε, θα έχουμε κερδίσει την ψυχική μας ηρεμία και, τουλάχιστον, δε θα απορεί ο Ιβάν για τον λόγο για τον οποίο αντιδράμε. Θα νομίζει ότι τον καταλάβαμε…