Κόντρα σε όλους και σε όλα

Άλλη μία σπουδαία επιτυχία για την ελληνική, αλλά και την «ασπρόμαυρη» πάλη, πανηγύρισε πριν από λίγες ημέρες στη Βουλγαρία το «χρυσό» παιδί του ΠΑΟΚ, ο Ηλίας Παγκαλίδης.

Ο νεαρός αθλητής του Δικεφάλου σάρωσε στο 23ο Τουρνουά «Petko Sirakov-Ivan Iliev» που φιλοξενήθηκε στη Βουλγαρία ανεβαίνοντας στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Μία επιτυχία που γίνεται ακόμη σημαντικότερη τηρουμένων των αναλογιών, μιας και οι συνθήκες προετοιμασίας των αθλητών στη χώρα συνεχίζουν να είναι δύσκολες, εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων που ισχύουν τον τελευταίο χρόνο.

Το PAOK24 επικοινώνησε με τον Ηλία Παγκαλίδη που μίλησε για την πρόσφατη επιτυχία του, τον επόμενο αγωνιστικό στόχο, αλλά και το πώς κυλάει η «διπλή» ζωή ως αθλητής, αλλά και ως φοιτητής της Ιατρικής του ΑΠΘ.

«Ήταν ένα καλό αποτέλεσμα για τα δεδομένα και τις συνθήκες των προπονήσεων που κάνουμε τον τελευταίο καιρό. Θα έλεγα και μια νίκη ψυχολογίας καθώς διένυα μια περίοδο κακής φόρμας και είχα καιρό να τα πω καλά σε αγώνες. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν πολλά σημεία στα οποία πρέπει να βελτιωθώ και σε αυτό θα εστιάσω τώρα όσο γίνεται υπό τις τωρινές συνθήκες».

Όσον αφορά την αγωνιστική συνέχεια:

«Ο επόμενος στόχος αυτή τη στιγμή είναι το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U23 που θα διεξαχθεί τον Μάιο στα Σκόπια. Οι εγχώριες διοργανώσεις θα αναβληθούν κατά πάσα πιθανότητα».

Πώς είναι η ζωή στη Σόφια του λοκντάουν;

«Η Σόφια όπου έγιναν εν τέλει οι αγώνες (ήταν να γίνουν στο Μπουργκάς) μπήκε σε λοκνταουν μόλις μια βδομάδα πριν. Παρ’ όλα αυτά, οι αθλητικές εγκαταστάσεις τους συνεχίζουν να λειτουργούν και η εθνικές ομάδες της Βουλγαρίας προπονούνται κανονικά. Το μόνο κοινό με την Ελλάδα είναι ότι τα μαγαζιά είναι κλειστά, με εξαίρεση φυσικά τα σούπερ μάρκετ κτλ».

Ποια είναι η καθημερινότητα και οι σκέψεις του Ηλία Παγκαλίδη που συνδυάζει πρωταθλητισμό και σπουδές εν μέσω πανδημίας και περιοριστικών μέτρων;

«Από ό,τι βλέπουμε η κατάσταση αυτή έχει αρχίζει να κουράζει ψυχολογικά και τους φοιτητές και τους αθλητές και γενικότερα τον κόσμο. Η σχολή εδώ και ενάμιση χρόνο έχει αντικατασταθεί από το λάπτοπ, ούτε στις κλινικές πηγαίνουμε. Και για έναν αθλητή που προσπαθεί να συνεχίσει τον πρωταθλητισμό η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη. Δεν μπορούμε να προπονηθούμε σωστά, προπονούμαστε με συγκεκριμένο αριθμό αθλητών, και δεν μπορούμε ούτε να γνωρίζουμε σε ποιες προετοιμασίες και αγώνες θα συμμετέχουμε, ώστε να έχουμε κάποιο πρόγραμμα στο μυαλό μας. Όλα αιωρούνται και χάνουμε πολύτιμο χρόνο».