(Ατελείωτο) μαρτύριο της σταγόνας

Εδώ και καιρό, στον ΠΑΟΚ αυτό που περιμένουν όλοι, εντός και γύρω από την ομάδα, είναι να ολοκληρωθεί η φετινή «μαρτυρική» σεζόν. Οι μεγάλες… διακοπές είναι κανόνας κάθε χρόνο στο πρωτάθλημα, αλλά φέτος με το Πάσχα, έμεινε μια τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου «ξέμπαρκη» και με το που παιζόταν κι αυτή, ο προγραμματισμός έλεγε να ξεκινήσουν άμεσα τα πλέι οφ.

Μέσα σε όσα γίνονται από την περασμένη Παρασκευή και είχαν αποκορύφωμα χθες και προχθές, μόνο με θαύμα θα ξεκινήσουν πλέι οφ, μέσα στο προσεχές Σαββατοκύριακο. Τώρα που μιλάμε, δε μπορεί να αποκλειστεί ακόμα και το ενδεχόμενο να μην ξεκινήσουν ποτέ. Μια ωραία ατμόσφαιρα, πραγματικά…

Ειλικρινά, όσο και να θέλει να ασχοληθεί κάποιος με το αγωνιστικό, αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής πια, ότι δε μπορεί να το κάνει. Μια ομάδα που δεν έχει κανένα αγωνιστικό και πνευματικό κίνητρο, απλήρωτη, το μόνο που περιμένει, είναι να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της και στη συνέχεια, ο καθένας να πάρει το δρόμο του.

Όλα δείχνουν ότι τα παιχνίδια με τον Προμηθέα Πάτρας που έρχονται, με μειονέκτημα έδρας, θα έχουν διαδικαστικό χαρακτήρα και κανένας στην ομάδα δε θέλει, να κάνει δύο ταξίδια στην Πάτρα, όποτε κι αν είναι να γίνουν αυτά. Όσο πιο πίσω πάνε χρονικά, τόσο το χειρότερο…

Εδώ και καιρό, η ομάδα αυτή έχει αφεθεί στην τύχη της και αποδείχτηκε με τον πλέον περίτρανο τρόπο, με την αποχή Χάτσερ και Γκάρετ, που δεν «ίδρωσε» κανενός το αυτί και συνεπώς, οι δύο Αμερικανοί αποχώρησαν.

Σε κανέναν στο αγωνιστικό τμήμα, δεν αξίζει αυτή η κατάσταση και αυτό δεν αφορά, μόνο αυτούς που συνεχίζουν ακόμα, αλλά και αυτούς που ξεκίνησαν κι έφυγαν στην πορεία για άλλες πολιτείες. Με μια νορμάλ κατάσταση στο οικονομικό, τώρα η κουβέντα για την ομάδα αυτή θα ήταν πολύ διαφορετική, αλλά νορμάλ κατάσταση, δεν υπήρξε ποτέ μέσα στη σεζόν.

Το μαρτύριο της σταγόνας συνεχίζεται για όλους στον ΠΑΟΚ και μάλλον παρατείνεται κιόλας, αφού πλέι οφ άμεσα, δε φαίνεται να ξεκινούν, καθώς αυτά που γίνονται με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΕΟΚ, ΚΕΔ, ΕΣΑΚΕ και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, δεν έχουν προηγούμενο.

Είναι ξεκάθαρο με κάθε τρόπο πλέον, ότι οι δύο «μεγάλοι» δε νοιάζονται για τίποτα άλλο, πέρα από το ποιος την έχει μεγαλύτερη (τη δύναμη) και όλοι οι άλλοι παρακολουθούν αμήχανοι και αδύναμοι. Μόνο χθες, κάποιοι λίγοι κάτι «ψέλλισαν», καθώς είδαν τα συμφέροντα τους να θίγονται. Όταν οι λίγοι γίνουν 12, οι 12 δυναμώσουν σε όλα τα επίπεδα, οι δύο «μεγάλοι» που έχουν οδηγήσει το μπάσκετ εκεί που το έχουν οδηγήσει, θα λειτουργούν αλλιώς.

Από τους 12, τρεις είναι αυτοί με το brand name, την εμπορικότητα, την ιστορία, τον κόσμο, για να «τρέξουν» εξελίξεις. Η κατάσταση των δύο της Θεσσαλονίκης και η στάση της ΑΕΚ σε όλα όσα γίνονται, δεν επιτρέπουν καμία ελπίδα…