ΜΠΑΣΚΕΤ
Αποσύρεται από την ενεργό δράση ο Χάτσερ
Μετά από τρεις θητείες με την ασπρόμαυρη φανέλα
Μετά από μία πλούσια καριέρα, γεμάτη συγκινήσεις και πολλές ομάδες, ο Γουίλ Χάτσερ, αποφάσισε πως ήρθε η ώρα ν’ αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Ο Αμερικανός, που φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ σε τρεις διαφορετικές περιόδους, ανακοίνωσε την απόφαση του αν σταματήσει το μπάσκετ μέσω των Social Media, μ’ ένα μακροσκελές κείμενο, που εξηγεί όσα του συνέβησαν από την πρώτη μέρα, που κράτησε μια μπάλα μπάσκετ, μέχρι και το τέλος. Μάλιστα το κείμενο συνοδεύτηκε από μία φωτογραφία με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, με τον οποίο δέθηκε όσο με καμία άλλη ομάδα.
Διαβάστε όσα έγραψε αναλυτικά:
“Φίλε, τι να πει κανείς!? Πρώτα θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Κύριο και Σωτήρα μου Ιησού Χριστό για μια απίστευτη καριέρα τα τελευταία 15 χρόνια! Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων για τόσα πολλά πράγματα. Όλες οι ομάδες που μου έδωσαν την ευκαιρία να παίξω για τον σύλλογό τους, όλους τους προπονητές και τα στελέχη που είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί τους, όλους τους συμπαίκτες που είχα την ευκαιρία για να παίξω μαζί τους, και όλους τους οπαδούς που έχω είχα την ευκαιρία να συναντηθώ, να παίξω μπροστά και να χαρώ με τα παιχνίδια μετά. Θέλω να πω ευχαριστώ που κάνατε αυτά τα τελευταία 15 χρόνια της ζωής μου τόσο αξιομνημόνευτα! Ερωτεύτηκα το παιχνίδι του μπάσκετ στην ηλικία των 5 ετών, και πάντα ήξερα ότι αυτό το παιχνίδι επαγγελματικά ήταν αυτό που ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Ήξερα ότι με σκληρή δουλειά και θυσία, κάπου στον κόσμο, θα μπορούσα να κάνω αυτό τον στόχο πραγματικότητα!
Είχα το προνόμιο να παίξω σε 10 διαφορετικές χώρες πάνω από την 15 έτη καριέρα μου. Έχω κάνει δεσμούς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο, μερικούς δεσμούς που θα κρατήσουν μια ζωή. Δεν θα άλλαζα το ταξίδι μου με τίποτα, γιατί τελικά, ο ΘΕΟΣ μου φρόντισε να πάνε όλα όπως έπρεπε! Ελπίζω ότι με κάποιο τρόπο, σχήμα ή μορφή, μπόρεσα ν’ αγγίξω τη ζωή κάποιου στην πορεία και να κάνω τη ζωή του τουλάχιστον 1 % καλύτερη. Ελπίζω οι συμπαίκτες μου κατά τη διάρκεια των τελευταίων 15 ετών να με θυμούνται ως έναν σπουδαίο συμπαίκτη. Κάποιος που μπορεί να με αποκαλέσει τον αδερφό του. Κάποιος που ήξερε ότι θα έκανε τα πάντα για αυτούς. Βρήκα τη μεγαλύτερη χαρά μου από το παιχνίδι του μπάσκετ στις σχέσεις και την αδελφότητα που μπόρεσα να έχω με τους συμπαίκτες μου. Αυτό είναι που θα μου λείψει περισσότερο από όλα!
Είναι πολλοί άνθρωποι που έκαναν τα 15 χρόνια, επαγγελματικά, υγιή κι ευτυχισμένα. Απομακρύνομαι από το παιχνίδι εν ειρήνη, γνωρίζοντας ότι ο χρόνος μου ως επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής έφτασε στο τέλος του. Όσο χαρούμενος είμαι με τη συνολική εμπειρία της καριέρας μου, είμαι ακόμα πιο ενθουσιασμένος για το επόμενο κεφάλαιο στη ζωή. Το να περάσω χρόνο με την οικογένειά μου είναι αυτό που περιμένω περισσότερο! Ευχαριστώ και πάλι όλους όσους με βοήθησαν σε αυτό το ταξίδι. Από την πρώτη μέρα που πήρα μπάλα στην ηλικία των 5 ετών, μέχρι Σήμερα, 32 χρόνια μετά! Το μπάσκετ θα είναι για πάντα η πρώτη μου αγάπη”.