Η ολοκληρωτική επικράτηση του ΠΑΟΚ επί του Άρη, δε σηκώνει και πολλές αναλύσεις. Ακόμα και σε αυτήν την κατάσταση, λόγω μομέντουμ και τραυματισμών, ο Δικέφαλος έχει σαφώς περισσότερη ποιότητα και εμπειρία, κάτι που βγήκε χθες στο παρκέ και το κοντέρ σταμάτησε στο +32.

Μετά από εκείνο το 15-0 στην αρχή, ήταν ολοφάνερο ότι το βράδυ αυτό δε θα είναι σαν κάποια άλλα φέτος. Το Παλατάκι είχε «καυτή» ατμόσφαιρα, Λυκογιάννης και παίκτες ήταν πολύ διαβασμένοι-συγκεντρωμένοι στο πλάνο και οι καλοί μεν, άπειροι οι περισσότεροι από τέτοιες καταστάσεις δε, Αμερικανοί του Άρη, δε μπορούσαν να ακολουθήσουν.

Επίσης ήταν ξεκάθαρο χθες, πως παίκτες με την εμπειρία του Γιάνκοβιτς και του Μάντζαρη, είναι υπέρ-απαραίτητοι, ειδικά σε τέτοια παιχνίδια. Ο πρώτος μάλιστα, προσπαθούσε να εξηγήσει τα συναισθήματα του, που ξαναπαίζει σε ένα τέτοιο ντέρμπι, με αυτήν την ατμόσφαιρα, μετά από σχεδόν δύο χρόνια, που έπαιζε μπροστά σε άδεια καρεκλάκια. Οι περισσότεροι, θεωρούν πολλά πράγματα δεδομένα, αλλά δεν είναι.

Για το δεύτερο, η πεποίθηση της στήλης είναι ότι από την πρώτη στιγμή που συμφώνησε με τον ΠΑΟΚ Μαteco (πέρα από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι και τα χαρακτηριστικά του που έλειπαν από αυτό το ρόστερ), ήταν πως του παρουσιάζεται μια μεγάλη ευκαιρία. Μετά τα πολλά χρόνια και τις μεγάλες επιτυχίες στο κορυφαίο επίπεδο με τον Ολυμπιακό, οι επιλογές του, δεν ήταν και οι καλύτερες. Από βραδιές όπως η χθεσινή, τέτοιοι παίκτες συνεχίζουν να βρίσκουν κίνητρο για να συνεχίζουν. «Να γουστάρουμε και λίγο» όπως έλεγε ο ίδιος τις πρώτες του μέρες στο Παλατάκι.

Εμείς πιστεύουμε πως ο Μάντζαρης, έχει μπροστά του μια δεύτερη ευκαιρία στην καριέρα του, μέσω του ΠΑΟΚ Μαteco. Και παρότι τον βλέπετε τόσα χρόνια, τον περασμένο Απρίλιο, έκλεισε τα 31. Έχει να δώσει ακόμα, αρκεί να υπάρχει κίνητρο. Εδώ, όλος ο οργανισμός, μπορεί να του το δώσει και μέσα από τη διαδικασία αυτή, να βγουν όλοι κερδισμένοι.

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι το 3-6 που έχει στο πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ Μαteco, τον αδικεί για το ρόστερ που διαθέτει φέτος. Σίγουρα το παιχνίδι με το Περιστέρι, θα μπορούσε να το είχε πάρει όπως και αυτό με τον Απόλλωνα στην Πάτρα, παρά τις απουσίες και την ιστορική ευστοχία των γηπεδούχων. Δεν τα πήρε όμως και όπως σωστά είπε χθες ο Λυκογιάννης, θα πρέπει να έχει την ίδια «δίψα» και το προσεχές Σάββατο στην έδρα του Ιωνικού.

Επίσης, το κομμάτι των τραυματισμών είναι μέσα στο πρόγραμμα και όταν μαζεύονται διάφορες ατυχίες, ακόμα και οι κορυφαίες ομάδες της Euroleague, δυσκολεύονται να το διαχειριστούν. Ωστόσο, οι ατυχίες αυτές κάποια στιγμή σταματούν κι ο αντίπαλος δε θα βάζει πάντα το τελευταίο σουτ (Περιστέρι), ούτε θα είναι μόνιμα σε μεγάλη μέρα (Απόλλων).

Ίσως το χθεσινό αποτέλεσμα, να γυρνάει το κουμπί της σεζόν για τον ΠΑΟΚ Μαteco. Κάτι ανάλογο είχε γίνει πέρσι, πάλι κόντρα σε συμπολίτη, αλλά τότε ήταν ο Ηρακλής, με τη νίκη στο Ιβανώφειο για το Κύπελλο. Μια τέτοια εμφάνιση κι ένα τέτοιο αποτέλεσμα, σε ένα τέτοιο παιχνίδι, ανεβάζει την αυτοπεποίθηση όλων και ειδικά αυτό, το είχε ανάγκη η ομάδα.

Από το επόμενο παιχνίδι, λογικά θα πατάει καλύτερα κι ο Γκρίφιν, ο Τζόουνς λίγο-λίγο θα ξαναβρίσκει το ρυθμό του κι επίσης αργά ή γρήγορα, θα βρεθεί κι ο αντικαταστάτης του Κάρτερ. Καταστάσεις σαν αυτές που περιέγραψε ο προπονητής χθες, χωρίς να κρύβει τον εκνευρισμό του, συμβαίνουν όταν βγαίνεις στην αγορά για παίκτη, υπό συγκεκριμένες οικονομικές προϋποθέσεις. Το θέμα είναι να βρει ο Λυκογιάννης έναν παίκτη που να ταιριάζει στα «θέλω» του και που τα χαρακτηριστικά του, θα «κουμπώσουν» καλά στα ήδη υπάρχοντα αυτού του ρόστερ.

Υ.Γ.: Τη νίκη αυτή την είχε ανάγκη και τη χάρηκε πολύ ΟΛΟΣ ο σύλλογος.

Υ.Γ. 2: Περίεργη η συμπεριφορά του κόουτς Καστρίτη στη συνέντευξη Τύπου χθες. Γενικά δεν έχει δώσει δικαιώματα, φαινόταν εκνευρισμένος από το αποτέλεσμα, οπότε μάλλον ήταν ατυχείς κάποιες τοποθετήσεις του.

Υ.Γ. 3: «Δε χάνω από αυτούς ρε!»