«Bring your game not your name» το λένε εδώ και χρόνια σε διάφορα ανοικτά (και όχι μόνο) γήπεδα των ΗΠΑ και η συγκεκριμένη φράση, φαίνεται να ταιριάζει πολύ στο φετινό ΠΑΟΚ, με τον τρόπο που δομήθηκε το ρόστερ και με το μπάσκετ που θα προσπαθήσει να παίξει η ομάδα του Άρη Λυκογιάννη.

Σε γενικές γραμμές, αυτό που ειπώθηκε μετά τη μεγάλη αγωνιστική αποτυχία της περσινής σεζόν, περί εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας στη δημιουργία της νέας ομάδας, έγινε και πράξη. Ο ΠΑΟΚ έχει ποντάρει σε κίνητρο και διάθεση και το κατά πόσο θα του βγει αυτό, θα φανεί στην πορεία της χρονιάς. Πέρσι που ανέβασε μπάτζετ και πίστεψε σε εμπειρία και ποιότητα δεν του βγήκε, παρότι περίπου ένα χρόνο πριν, οι περισσότεροι περίμεναν πως εκείνη η ομάδα, μπορούσε να κάνει ένα βήμα παραπάνω. Όχι μόνο δεν το έκανε όμως, αλλά έκανε και δύο βήματα πίσω…

Η εμπειρία των τελευταίων ετών, βέβαια, έχει δείξει ότι η πορεία μιας ομάδας αυτού του οικονομικού επιπέδου, εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Έχει φανεί ξεκάθαρα πλέον ότι ομάδες με μπάτζετ 400-500-600 χιλιάδων ευρώ, επί της ουσίας, έχουν ελάχιστες διαφορές εντός των τεσσάρων γραμμών. Αν το μπάτζετ κάποιων, πάει σε επταψήφια νούμερα, τότε ναι, εκεί η ποιοτική διαφορά, αργά ή γρήγορα θα φανεί. Είναι άλλο ο καλός ξένος ή Έλληνας να παίρνει 80-90 χιλιάρικα και άλλο να παίρνει τα διπλά ή και παραπάνω. Εκεί, η διαφορά φαίνεται. Αν παίρνει 10-20-30 χιλιάρικα λιγότερα ή περισσότερα, έχει αποδειχθεί πως, ποιοτικά, δεν αλλάζουν και πάρα πολλά.

Το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ, έριξε το αγωνιστικό του μπάτζετ φέτος, σε σχέση με πέρσι, αφού δεν είχε και άλλη επιλογή με τις οικονομικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, δε σημαίνει απαραίτητα ότι η πορεία του θα είναι χειρότερη. Αυτές τις πρώτες ημέρες της προετοιμασίας, καταγράφεται μία συγκρατημένη αισιοδοξία εντός της ομάδας, ωστόσο κανένα συμπέρασμα δε μπορεί να βγει από τώρα. Ούτε καν φιλικό δεν έχει δώσει ακόμα η ομάδα κι έχουμε αναφερθεί ξανά από αυτήν εδώ τη γωνία, πως συμπεράσματα, έτσι όπως γίνει η Basket League, κάπου προς Δεκέμβρη-Γενάρη μπορούμε να έχουμε και πάλι, όχι με τόσο μεγάλη σιγουριά.

Η λέξη «χημεία» είναι κλειδί, μετά από όσα έγιναν πέρσι και δεν έχει χρησιμοποιηθεί τυχαία από τους περισσότερους στον ΠΑΟΚ. Δεν είναι μόνο το καθαρά αγωνιστικό που παίζει ρόλο, είναι και το κομμάτι της σύνθεσης χαρακτήρων (πέρα από αυτό της σύνθεσης αγωνιστικών χαρακτηριστικών), το οποίο πέρσι η ομάδα το πλήρωσε ακριβά και φέτος, θέλει να το δει εντελώς διαφορετικό.

Το κομμάτι αυτό, βέβαια, δεν έχει να κάνει μόνο με τους εκάστοτε παίκτες. Έχει να κάνει και με τον τρόπο λειτουργίας όλου του οργανισμού. Η έλλειψη χημείας πέρσι, δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο κακών συμπεριφορών από παίκτες. Ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων, όπως είχαμε σημειώσει και τότε.

Μπορεί το φετινό ρόστερ, που δείχνει (και μάλλον είναι) χαμηλότερο ποιοτικά από το περσινό, να γίνει μία ομάδα τέτοια, που θα καλύπτει το όποιο ποιοτικό της έλλειμα, με το κίνητρο, την προσπάθεια και τη διάθεση που θα βγάζει στις δύο πλευρές του παρκέ. Μπορεί και να μην το καταφέρει τελικά και να χρειαστεί αλλαγές, προκειμένου να βγει η χρονιά χωρίς προβλήματα στο αγωνιστικό, γιατί υπάρχει και το οικονομικό, το οποίο παραμένει ο μεγάλος «βραχνάς».

Το οικονομικό θέμα, βέβαια, το ξέρει πολύ καλά ο Θανάσης Χατζόπουλος και συχνά-πυκνά, αναφέρεται και δημοσίως σε αυτό. Γενικά, η κουβέντα για το μπασκετικό ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, περιστρέφεται γύρω από αυτό το κομμάτι, κάτι που είναι φυσιολογικό ως ένα βαθμό, ενώ το αγωνιστικό μένει πιο πίσω.

Αυτό, το πλήρωσε πέρσι η ομάδα και καλό είναι, να μην επαναληφθεί κάτι ανάλογο φέτος. Τα παλιότερα χρέη την κρατούν δέσμια, κάτι που έχει γίνει ξεκάθαρο από κάθε πλευρά. Το αγωνιστικό κομμάτι όμως, είναι κάτι ξεχωριστό και καλό θα είναι, κάποια στιγμή, να ανέβει στην ατζέντα του ενδιαφέροντος. Γιατί όσα καλά κι αν γίνονται εκτός γηπέδου, η εικόνα εντός, είναι αυτή που μένει.