Όποιος περίμενε κάτι περισσότερο, από αυτόν τον ΠΑΟΚ, σε αυτό το σημείο της σεζόν, κόντρα σε αυτό το Περιστέρι, στη συγκεκριμένη σειρά, πέρα από το 3-0 της ομάδας του Βασίλη Σπανούλη, μάλλον είχε υπερεκτιμήσει τις δυνατότητες του συνόλου που είχε στα χέρια του ο Φώτης Τακιανός.

Ο ΠΑΟΚ τερμάτισε τέταρτος με αυτό το ρόστερ και η συγκεκριμένη θέση, πρέπει να αποτελεί μεγάλη τιμή και μεγάλο καμάρι, για όλους όσοι συνετέλεσαν στο να παίζει αυτή η ομάδα μέχρι 10 Ιουνίου, ενώ άλλες πολύ ακριβότερες και ποιοτικότερες, έχουν πει «καλό καλοκαίρι» είτε από τέλη Απριλίου, είτε από μέσα Μαΐου.

Ήταν δεδομένο ότι η ομάδα, δε μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια για 40 λεπτά έστω και το «διαλυμένο» ψυχολογικά Ολυμπιακό, μετά το χαμένο τελικό της Euroleague. Ήταν δεδομένο ότι η ομάδα αυτή, Ιούνιο μήνα, δε μπορούσε να νικήσει τρεις φορές το Περιστέρι, που η τριάδα Φρανσίσκο, Ντένμον, Μπίλαν, κοστίζει σχεδόν το 1/3 παραπάνω από το συνολικό φετινό αγωνιστικό της μπάτζετ.

Ναι, δεν «κάθεται» καλά αυτό το 6-0 από το Περιστέρι φέτος, ναι, δεν «κάθονται» καλά οι δύο τελευταίες ήττες και το εύρος της διαφοράς τους, αλλά μετά από το χαμένο «break» του πρώτου αγώνα της σειράς, φάνηκε ότι πλέον ήταν σχεδόν αδύνατο για τον Τακιανό και τους συνεργάτες του, να γεμίσουν ξανά με κίνητρο το μυαλό των συγκεκριμένων παικτών. Ε, δε μπορείς να πεις και κάτι όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, σε αυτό το σημείο της σεζόν για τη διεκδίκηση μιας θέσης (τρίτης) που επί της ουσίας δε σημαίνει τίποτα, πέρα από το «πρωτάθλημα» κάτω από το άλλο πρωτάθλημα των δύο (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός).

Όσοι ακολουθείτε τη στήλη όλα αυτά τα χρόνια, θα έχετε καταλάβει ότι έχει μία συμπάθεια προς το ρεαλισμό. Ειδικά στο μπάσκετ αυτού του επιπέδου στην Ελλάδα, τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από συγκεκριμένα. Οι περισσότερες ομάδες προσπαθούν με λίγα χρήματα, να φτιάξουν ανταγωνιστικά ρόστερ, κάτι που αν συμβεί, έχει να κάνει λιγότερο με την όποια τεχνογνωσία και περισσότερο με τις διάφορες συγκυρίες που μπορεί να υπάρξουν μέσα σε μία σεζόν.

Φέτος, το Περιστέρι ξεχώρισε, πηγαίνοντας στον τελικό Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία του, παίζοντας πέντε ημιτελικούς με τον Παναθηναϊκό, «σκουπίζοντας» την ΑΕΚ στα προημιτελικά και τον ΠΑΟΚ στα παιχνίδια της τρίτης θέσης, γιατί πολύ απλά (να το πούμε λαϊκά) έριξε χρήμα. Η τριάδα που αναφέραμε παραπάνω κοστίζει περίπου 800.000 ευρώ και μεγαλύτερο μπάτζετ από το συγκεκριμένο ποσό, πλην των δύο «μεγάλων», είχε μόνο η ΑΕΚ και ο Προμηθέας.

Πέρα από αυτό, βέβαια, για το Περιστέρι που αποκλείστηκε στην Ευρώπη, στο ίδιο σημείο που αποκλείστηκε ο ΠΑΟΚ από τη Ρίτας Βίλνιους, από την ελλιπή Ντιζόν, κανείς δεν είπε κουβέντα, ενώ πέραν των οργανωμένων (του Ατρόμητου), βλέποντας κάποιος το «Α. Παπανδρέου» όλη τη σεζόν, δε μπορεί να πει κάποιος ότι η τοπική κοινωνία, «αγκάλιασε» την προσπάθεια.

Γενικά, σε τέτοιες ομάδες, όταν πέφτουν χρήματα, κανείς δεν έχει να χάσει τίποτα, αφού και η αποτυχία να έρθει, επί της ουσίας, ελάχιστοι ασχολούνται. Ωστόσο, οφείλουμε να δώσουμε credits σε έναν «rookie» προπονητή, όπως ο Βασίλης Σπανούλης και σε όλο το τιμ που είχε από πίσω του, καθώς η ομάδα του ήταν όντως η καλύτερη κάτω από τους δύο. Κι ας είχε μέσα στη σεζόν, σε αρκετές περιπτώσεις και κάποια έξτρα… στήριξη (sic) από εξωγενείς παράγοντες.

Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω στην αρχή της σεζόν, η πιο αισιόδοξη πρόβλεψη για τον ΠΑΟΚ, θα έλεγε μάλλον, έκτη θέση. Αλλαγές στο ρόστερ δεν έγιναν πολλές κατά τη διάρκεια της χρονιάς, έγινε μία σημαντική στον πάγκο (που μετά την περσινή αποτυχία ίσως θα μπορούσε να έχει γίνει από την αρχή της σεζόν) και ο ΠΑΟΚ του Ράιλι, του Χαντς, του Φράνκε, του Ρένφρο, του Πόλι, του Σάιμπερτ, αλλά και του 40χρονου Μαργαρίτη, του Σαλούστρου, του Τσιακμά, του Χρηστίδη και στην πορεία του Κακλαμανάκη, του Καμπερίδη και του Σλαφτσάκη, μπήκε στην τελική τετράδα της Basket League.

Αυτός ο ΠΑΟΚ, των (πάνω-κάτω) 600.000 ευρώ για το αγωνιστικό μπάτζετ, «κορόιδεψε» σχεδόν όλο το πρωτάθλημα. Άφησε πίσω του ομάδες ακριβότερες και ποιοτικότερες, όπως η ΑΕΚ (που κέρδισε δύο φορές) και ο Προμηθέας (που απέκλεισε στα προημιτελικά), απείχε από τον Κολοσσό που είχε κι αυτός μεγαλύτερο μπάτζετ, είχε απόσταση και από τον Άρη, που έδωσε περισσότερα χρήματα στο αγωνιστικό του φέτος από ό,τι πέρσι.

Πέρασε στα play-in του BCL, νικώντας στην έδρα του τη Ρίτας Βίλνιους που παίζει στους τελικούς της Λιθουανίας με τη Ζαλγκίρις φέτος αν και η διαφορά ποιότητας φάνηκε στις εκτός έδρας αναμετρήσεις. Κοίταξε στα μάτια δύο φορές, την Κυπελλούχο Ισπανίας, Μάλαγα και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη, έχασε στο σουτ, ενώ η Μάλαγα διεκδικεί από τη Μπαρτσελόνα την πρόκριση στους τελικούς της ACB. Νίκησε άνετα και άφησε εκτός συνέχειας στο BCL, τη Σάσαρι, η οποία μπήκε στην τελική τετράδα της Legabasket, για να αποκλειστεί από τους τελικούς από την Αρμάνι Μιλάνο.

Επίσης, θα έχει να θυμάται την υπέροχη βραδιά με την απόσυρση της φανέλας του Μπάνε Πρέλεβιτς, σε ένα κατάμεστο Παλατάκι, γεμάτο από «θρύλους» του ένδοξου παρελθόντος, που πλέον στην οροφή του έχει το τιμημένο «7» να κρέμεται.

Απέτυχε να παρουσιάσει ένα πιο ανταγωνιστικό πρόσωπο στο πρώτο Final 8 του Κυπέλλου στο Ηράκλειο και αποκλείστηκε εύκολα στον προημιτελικό από το Περιστέρι.

Δεν είναι λίγα όλα αυτά για το μπάτζετ μιας ομάδας όπως ο ΠΑΟΚ. Ο τίτλος του σημερινού blog δεν είναι προβοκατόρικος. Είναι η αλήθεια για τη φετινή σεζόν του «Δικέφαλου του Βορρά», που όπως σωστά σημείωσε ο Τακιανός χθες, πρέπει να αποτελέσει τη βάση για την επιστροφή στο δρόμο των επιτυχιών. Που μπορεί να μην είναι και τόσο μακριά από όσο νομίζουν οι περισσότεροι…

Υ.Γ.: Η οικονομική πολιτική του Θανάση Χατζόπουλου δεν αναμένεται να αλλάξει ούτε την επόμενη σεζόν. Όσο μένουν παλιές εκκρεμότητες, ο ΠΑΟΚ θα συνεχίζει με προτεραιότητα να κλείσει πρώτα από όλα αυτές και μετά, να δημιουργήσει ομάδα.

Υ.Γ. 2.: Θα έχει ενδιαφέρον η απολογιστική συνέντευξη Τύπου του προέδρου πάντως. Ειδικά για τα νούμερα που θα ακουστούν εκεί. Όχι μόνο για τα έξοδα (σε παλιές οφειλές) που απομένουν. Αλλά κυρίως για τα έσοδα, που λείπουν…

Υ.Γ. 3: Όλα δείχνουν Τακιανό, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου και για την επόμενη σεζόν. Ένας ελληνικός «κορμός» αναμένεται να μείνει από φέτος, όπως και ένας από τους ξένους. Δεν είναι κακή βάση, αν επιτευχθεί.

Υ.Γ.4: Bring your game, not your name…