Το σχόλιο της ημέρας

Είσαι στο καφενείο και βλέπεις την ενδεκάδα του ΠΑΟΚ. Μπροστά Λημνιός, Κουλούρης, Πέλκας. Στο τέρμα Πασχαλάκης. Τέσσερις Έλληνες, δεν είναι αυτός ο ΠΑΟΚ που ονειρευόμαστε.

Άσε που μπήκε και πέμπτος στο τέλος. Σκάνδαλο, αφού δεν βγήκε κάποιος από τους άλλους τέσσερις αλλά τρεις ξένοι.

Τελικά αυτή η ενδεκάδα, η αντιεμπορική φίλε μου, πέτυχε όσα γκολ πέτυχαν όλες οι άλλες ενδεκάδες μαζί στα εκτός έδρας παιχνίδια. Συγκυρία; Τύχη; Ικανότητα; Πίστη; Όλα μαζί, ένας αχταρμάς.

Σε καμία των περιπτώσεων δεν έχω τη διάθεση να πω πως η Έλληνες είναι ικανοί και οι ξένοι ανίκανοι. Η ενδεκάδα είχε και πάλι περισσότερους ξένους, ικανούς και πάρα πολύ καλούς στο παιχνίδι.

Αυτό που θέλω να καταγράψω και αυτό που φάνηκε σήμερα ξεκάθαρα, είναι πως σε μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, δεν χρειάζονται ταμπού. Ο ποιος Κουλούρης και ο ποιος Πέλκας έκαναν εξαιρετική δουλειά για τον ΠΑΟΚ. Όποιος έκανε ο ποιος Κρέσπο για πολλούς, ακόμη και για μένα που δεν μου γεμίζει το μάτι.

Μία ομάδα χρειάζεται τους σοβαρούς, τους κωμικούς, τους Έλληνες, τους φιλόδοξους, τους τρελούς, τους ψυχοπαθείς, τους γηγενείς, τους χαζούς. Η σύνθεση στοιχείων, χαρακτήρων, εμπειρίας, φιλοδοξίας, δημιουργούν την ομάδα που έχει στόχο – ορμή και πίστη.

Σε αυτή δεν χωράνε οι αδιάφοροι, αυτοί που νομίζουν πως κάνουν χάρη που παίζουν στο κλαμπ. Και δεν χωράνε στελέχη, που αβαντάρουν αυτές τις συμπεριφορές στηρίζοντάς τες.

Σήμερα λοιπόν ο Λουτσέσκου, για πρώτη φορά κατάφερε να βρει τρόπο να παρουσιάσει μία ομάδα χωρίς φοβίες, με ορμή και πίστη. Και αυτό γιατί σύνδεσε την τρέλα του Μάτος, τη δύναμη του Βαρέλα και του Κουλούρη, την ποιότητα του Βιεϊρίνια, το φιλότιμο του Κάνιας και του Τσίμιροτ, την ικανότητα του Πέλκα ανάμεσα στις γραμμές, το ταλέντο του Λημνιού και την ταχύτητα του Κρέσπο, χωρίς να υπάρχει κάποιος που δεν σέβεται τον ρόλο του.

Χρειάστηκε την τύχη μέσα στην ατυχία του Ελ Καντουρί που αδιάφορο δεν τον λες, αλλά αδύναμο να σου αλλάξει το τέμπο, για να μεταφερθεί ο Πέλκας στη φυσική του θέση και ο μέχρι πρότινος κακός Μακ να μπει σε ένα άλλο κλίμα και να γίνει σημαντικός.

Στην εξίσωση μπήκε και ο κόσμος. Που παρά την βροχή πήγε κατά χιλιάδες στη Ξάνθη. Αυτοί που ένιωθαν τον παλμό, ανταπέδωσαν. Έτσι πάνε αυτά. Η ομάδα σπρώχνει τον κόσμο και ο κόσμος αυτή. Φτάσαμε Δεκέμβρη για να το ζήσουμε.

Από την ομάδα θα φύγουν αρκετοί. Ο Ζαμπράνο είναι ήδη εκτός, ο Λέοβατς το ίδιο. Η τουριστική βίζα του Λεβέκ τελείωσε, όπως και του Μπρκιτς. Έρχονται κι άλλες αποχωρήσεις και αυτές δεν θα κάνουν με θεωρίες συνομωσίας, αλλά με το ότι κάποιοι πίστεψαν πως μας κάνουν τη χάρη. Και ο προπονητής που είναι μόνος του στο αγωνιστικό τμήμα, πήρε μία απόφαση που έπρεπε άλλος να πάρει.

Τα αποδυτήρια μίας ομάδας είναι μία μυστήρια κατάσταση. Όταν υπάρχει έστω και μισός που δεν σέβεται τον κοινό στόχο μπορεί να κλονιστούν ανά πάσα στιγμή. Όσο πιο γρήγορα φύγουν τέτοιοι χαρακτήρες, τόσο καλύτερα.

Και όσο πιο γρήγορα έρθουν αυτοί που λείπουν σε χαρακτηριστικά και θέσεις, έχοντας πλήρη επίγνωση του γιατί θα βρεθούν εδώ, τόσο το καλύτερο.

Έρχεται η πρώτη αναμέτρηση του ΠΑΟΚ στη Τούμπα με κόσμο, απέναντι στον Παναθηναϊκό ο οποίος έχει παίξει καθοριστικό ρόλο εναντίον μας. Αναμένεται μία έξοχη συνεργασία ομάδας με κερκίδα.

Κλείνοντας τα ποδοσφαιρικά, αν γίνεται θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος από τον ΠΑΟΚ πως είναι δυνατόν το καλοκαίρι να μην εξηγηθεί στους προπονητές, τι ποδοσφαιριστής είναι ο Λημνιός. Ο πρώτος δεν τον έβλεπε και παραλίγο να φύγει δανεικός, ο δεύτερος ευτυχώς του έκοψε και έχουμε αυτό το εργαλείο στην ομάδα.

Δεν είναι πως δεν σε βλέπει όταν παίρνει τη μπάλα. Πραγματικά λυπάμαι τον αμυντικό που τον βλέπει να έρχεται κατά πάνω του. Είναι πως τα κάνει όλα σωστά, ξέρει πότε να πάρει ενέργεια, πότε να είναι ομαδικός, πότε να κόψει ταχύτητα, πότε να ανεβάσει. Αμυντικά είναι σοβαρός και ψάχνω ένα κουσούρι του στο παιχνίδι. Σίγουρα δεν βγαίνει ακόμη πολύ στο γκολ, αλλά άμα δεν τον δουλέψεις, άμα αυτό το ταλέντο δεν του δώσεις ευκαιρίες για να το βρει, τότε που θα δώσεις;

Στα επικοινωνιακά ζητήματα, οι σιχαμένοι και οι μουλωχτοί, θα προσπαθήσουν να αφήσουν υπονοούμενα για τον Ζίφκοβιτς, ο οποίος έκανε ένα λάθος και αυτό στο 3-0. Λίγο πριν είχε βγάλει το σουτ του Κουλούρη στο γάμα. Ας τους συγχωρήσουν εκεί στη Ξάνθη, δεν χρειάζεται να τους παίρνουν στα σοβαρά.

Είναι η εβδομαδιαία προσπάθειά τους να μειώσουν ότι κάνει ο ΠΑΟΚ. Οι γνωστοί νταβατζήδες και τις ντόπιες ιερόδουλές τους.

Πάμε και στο μπάσκετ, εκεί όπου σιγά – σιγά η ομάδα φαίνεται πως παίζει κανονικό μπάσκετ και κερδίζει. Τρίτη σερί νίκη, απέναντι στον Κολοσσό που είναι σοβαρή ομάδα, με μεγάλη διαφορά, πολύ καλή άμυνα, καλή επίθεση στο δεύτερο και βέβαια χωρίς τον Κόνιαρη και με τον Γκος πρώτη του εμφάνιση.

Και εκεί θα σκαρφαλώσουμε, είναι νομοτελειακό, αφού ηρέμησε λίγο το πράγμα, η ομάδα απέκτησε ψυχολογία και ο Παπαθεοδώρου βρήκε τον χρόνο να ξεπεράσει τις αρχικές κακές επιλογές.

Το ταβάνι δεν είναι πολύ υψηλό, αλλά είναι σίγουρα υψηλότερο από αυτό που βλέπαμε μέχρι πρότινος.

Σε αντίθεση με τους γείτονες, που κατέγραψαν αρνητικό ρεκόρ 60ετίας βάζοντας 40 πόντους σε παιχνίδι. Όμως εκεί έχουμε παρακαλείτο σε Τούρκους επενδυτές που έκριναν πως είναι η κατάλληλη περίοδος επένδυσης – εμπορίας κοσμημάτων στην Ελλάδα.

Να τους φωνάξει και ο Τσίπρας για να δούμε την ανάπτυξη.

ΥΓ Η ομάδα έβαλε γκολ και πήγε στον Λουτσέσκου. Η ζωή της ομάδας είναι διαφορετική από αυτή εκτός ομάδας. Να το έχετε πάντα κατά νου αυτό.