Η συνείδηση της χρονιάς, η στήριξη στο σχέδιο, αλλά και στον Γκαρσία…

Να λοιπόν που ήρθε και μία πολύ μεγάλη σφαλιάρα που θα βουίζει για καιρό στο κεφάλι, μία ήττα-αποκλεισμός που προκαλεί σοκ στον ΠΑΟΚ.

Κατ’ αρχάς πρέπει να παραδεχθούμε ότι η αποτυχία είναι δεδομένη και πρέπει να αναγνωριστεί από όλους. Η ήττα σε ένα τέτοιο ματς και ο αποκλεισμός με αυτό τον τρόπο πονάει πάρα πολύ. (Αλλιώς θα ήταν αν ο ΠΑΟΚ αποκλείονταν με εννιά βαθμούς έπειτα από μία ισοπαλία –για παράδειγμα- στο ματς με τη Γρανάδα).

Γιατί απέτυχε ο ΠΑΟΚ; Νομίζω ότι πρέπει να το δούμε γενικά το ζήτημα, χωρίς να παραγνωρίζουμε τις ειδικές συνθήκες του αγώνα Ομόνοια-ΠΑΟΚ που οδήγησαν στην ήττα. Εκτιμώ ότι όσοι από το καλοκαίρι έχουν συνειδητοποιήσει τι γίνεται φέτος στον ΠΑΟΚ, όσοι έχουν καταλάβει καλά τις συνθήκες είναι και πιο καλά προετοιμασμένοι για τέτοιες σφαλιάρες. Περιμένουν τις μεγάλες επιτυχίες (τύπου Μπενφίκα-PSV) ξέρουν όμως ότι πολύ γρήγορα θα έρθει και η ήττα-γκέλα (Ομόνοια). Δεν γίνεται αλλιώς για μία τέτοια ομάδα, για ένα τόσο νέο σύνολο, με τόσες πολλές αλλαγές σε τόσο μικρό διάστημα.

Ο ΠΑΟΚ που από ανάγκη άλλαξε το ρόστερ του, ο ΠΑΟΚ που έριξε το μπάτζετ του, ο ΠΑΟΚ που έχει δέκα 20χρονους και χρησιμοποιεί κάθε φορά 2-3-4 από αυτούς στα παιχνίδια του, ο ΠΑΟΚ που άλλαξε και προπονητή και μαζί φιλοσοφία, αλλά και νοοτροπία την περίοδο που παίζει ματς, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΑ ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ. Δεν γίνεται… Δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό να επιχειρείς τόσες πολλές αλλαγές και να μην πληρώσεις το τίμημα της αστάθειας.

Δεν το γράφω τώρα. Το σημείωσα πολλές φορές από το καλοκαίρι. Έγραψα την άποψή μου για τον πρωταθλητισμό, για τον Φερέιρα, για τον ξαφνικό και μεγάλο (ίσως αδικαιολόγητο) ενθουσιασμό που προκαλούσαν οι μεταγραφές τύπου Τσόλακ, σε περίοδο που θυμίζω ότι υπήρχε οργή-απαξίωση για τους παλιούς που έφευγαν. Στόχος δεν ήταν να αντιδράσω στο σχέδιο της ΠΑΕ που ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ έπρεπε να αλλάξει τα οικονομικά δεδομένα. Ο στόχος ήταν να προειδοποιήσω για την παράξενη και 100% μεταβατική χρονιά που έρχονταν…

Στην πορεία ο ΠΑΟΚ επέλεξε να αλλάξει προπονητή, γιατί πίστευε και πιστεύει ότι όλο το σχέδιο μπορεί να το υπηρετήσει πολύ καλύτερα ο Γκαρσία από τον Φερέιρα που έφυγε φέρνοντας και χρήματα (πέρα από αυτά που γλίτωνε η ΠΑΕ από το δικό του συμβόλαιο). Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι σωστά έγινε αυτή η αλλαγή, όσο και αν διαφωνώ με όλο τον κόσμο, για το πλήρες ανάθεμα στον Πορτογάλο. (Θα επιστρέψω σε αυτό αργότερα…).

Ο Γκαρσία λοιπόν ανέλαβε και ευτυχώς το ξεκίνημα συνοδεύτηκε από πολλές νίκες, έστω και αν μερικές από αυτές ήρθαν στο τέλος των αγώνων. Από εκεί και πέρα όμως υπήρχε έστω και ένας που πίστευε ότι ο νέος προπονητής που μπήκε στο γήπεδο και αμέσως ξεκίνησε την προσπάθεια να αλλάξει την τακτική, αλλά και τη νοοτροπία της ομάδας, θα πάει… τρένο; Θα πάει με σερί νικών σε όλους τους θεσμούς, έχοντας ομάδα που αλλάζει εν μέσω αγώνων, ομάδα με πολλούς νέους αλλά και νεαρούς παίκτες;

Αλίμονο… Κάποτε θα έρχονταν αυτή η δύσκολη και πολύ κρίσιμη περίοδος όπου και ο ΠΑΟΚ και ο Γκαρσία θα έπρεπε να διαχειριστούν μία κρίση. Όπως πάντα τονίζω, στα… δύσκολα κρίνονται καλύτερα όλοι οι προπονητές. Ήρθε η περίοδος να δούμε και τον Γκαρσία πώς θα διαχειριστεί την αποτυχία, ειδικά μέσα στα αποδυτήριά του.

Το θέμα βέβαια είναι και ο ΠΑΟΚ τι θα κάνει για να βοηθήσει την επιλογή του στη θέση του προπονητή. Και όχι…όποια-όποια επιλογή. Ο Γκαρσία είναι τεράστιο κεφάλαιο (όχι μόνο λόγω ονόματος και προϊστορίας) και πρέπει να στηριχθεί εμπράκτως στα καλά και κυρίως στα δύσκολα. (Με την κριτική -όπως κανείς τα βλέπει τα πράγματα- να θεωρείται δεδομένη, γιατί η κριτική με επιχειρήματα πάντα είναι χρήσιμη).

Από όσα γνωρίζουμε στον ΠΑΟΚ είναι 100% αποφασισμένοι να τον στηρίξουν και να του προσφέρουν όσα μπορούν για να πετύχει. Η επιτυχία δεν θα έρθει… αύριο. Το ζήτημα είναι μακροπρόθεσμο. Ο Γκαρσία πρώτα θα φτιάξει τη δική του ομάδα και μετά θα επιχειρήσει να πετύχει μεγάλους στόχους. Ο ΠΑΟΚ ξέρει καλά ότι θα χρειαστεί χρόνος, ξέρει καλά ότι θα πρέπει να περιμένει και τα λάθη του Γκαρσία. Αλίμονο αν δεν το ξέρει.

Θα τον στηρίξει όμως, θα τον βοηθήσει στα δύσκολα, θα του προσφέρει όσα θέλει για να κάνει τη δική του ομάδα και θα του δώσει πολύ χρόνο. Σίγουρα τη φετινή χρονιά… Όλα αυτά νομίζω ότι πρέπει να θεωρούνται δεδομένα.

* Μέσα σε μία τέτοια κατάσταση βέβαια είναι γνωστό ότι οι απανταχού haters που πολλαπλασιάζονται ειδικά στο διαδίκτυο, νιώθουν την ανάγκη να βρουν τον έναν που ΠΡΕΠΕΙ να… φταίει ή τους πολλούς φταίχτες. Είναι εσωτερική ανάγκη αυτή που ορίζει ότι σε κάθε δυσκολία πρέπει να ρίχνουμε το ανάθεμα και να ξεσπάμε σε βάρος κάποιου ή κάποιων. Ο Φερέιρα έφυγε και είναι πραγματικά δύσκολο να βρούμε τους… βάρβαρους. «Ήταν μία κάποια λύση ο… Φερέιρα» για όλους αυτούς. Έφυγε και ο Πέλκας! Αυτό που το πας… Λογικά τώρα θα φταίνε κάποιοι άλλοι εντός ομάδας. Έλληνες θα είναι; Πιο παλιοί παίκτες θα είναι; Εκεί θα πέσει το βάρος, τώρα που «έχουμε» ανάγκη να βρούμε άλλους βαρβάρους.

– Κλείνοντας… Τονίζω και πάλι ότι: Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε τα δεδομένα αυτής της χρονιάς, τόσο πιο εύκολα-ψύχραιμα, θα αποδεχόμαστε και τα αποτελέσματα! Μεγάλα και μικρά… Νίκες και ήττες. Επιτυχίες και αποτυχίες, μέχρι ο ΠΑΟΚ να φτιάξει και πάλι μία μεγάλη ομάδα. Θέλει χρόνο…