Το σχόλιο της ημέρας

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο! Ο ΠΑΟΚ πραγματοποίησε απόψε μία από τις χειρότερες εμφανίσεις του στη διάρκεια της χρονιάς, ήταν πολύ-πολύ κακός σε σχέση με  άλλα ματς στα οποία έχασε με απίστευτα σκορ, σήμερα όμως τα κατάφερε και κέρδισε εκτός έδρας, έναν ημιτελικό κυπέλλου!

Δεν υπάρχει περίπτωση να «δουλεύτηκε» όλο αυτό. Προέκυψε…

ΠΑΟΚ και ΑΕΚ ήταν τόσο πληγωμένοι μπαίνοντας στο γήπεδο, που έφθασε το ματς σε ένα σημείο οι 22 να τρέμουν το λάθος. Έγιναν αναλύσεις επί αναλύσεων για το πόσα γκολ βάλει ο ΠΑΟΚ σε αυτή την ΑΕΚ και πόσα θα φάει ο Πασχαλάκης! Και τελικά με το άγχος που είχαν και οι δύο, έβγαλαν από δύο «μισές» φάσεις και περίπου… 1500 λάθη.

Τώρα που ο ΠΑΟΚ κέρδισε με αυτό τρόπο θα γίνουν και πολλές άλλες αναλύσεις… Διαφωνώ…

Δεν υπάρχει τίποτα γιατί πολύ απλά δεν παίχθηκε κανονικό ποδόσφαιρο. Όταν 100 φορές, δύο ή παραπάνω παίκτες δεν βρίσκονται ούτε στα τρία μέτρα, όταν γίνονται λάθη και στα πλάγια άουτ, όταν 1200 φορές κλωτσάνε την μπάλα μακριά για να μην «σκάσει» στα πόδια τους, τότε δεν χρειάζονται ποδοσφαιρικές αναλύσεις. Λυπηρό το φαινόμενο, αλλά… έτσι έγινε.

Θεωρώ  ότι είδαμε το χειρότερο ντέρμπι των τελευταίων πολλών ετών για έναν απλό λόγο. Οι δύο μεγάλες ομάδες μπήκαν στο γήπεδο πληγωμένες, 100% πιεσμένες και σε όλη τη διάρκειά του, έτρεμαν το λάθος! Δεν είδαμε ΚΑΜΙΑ ενέργεια. Κανέναν συνδυασμό. Από το 30΄-40΄ και μετά, δεν παιζόταν καν ποδόσφαιρο. Όποιος είχε την μπάλα στην κατοχή του, την έστελνε όσο πιο μακριά μπορούσε για να μην κάνει το μοιραίο λάθος.

Δεν υπάρχει περιθώριο για καμία κριτική. Όλοι όσοι έπαιξαν δεν είχαν την εικόνα ποδοσφαιριστών. Ήταν αγχωμένα παιδιά που περίμεναν να λήξει το ματς και να ηρεμήσουν.  Η ψυχοπνευματική κατάσταση των δύο ομάδων μπροστά στη σημασία του αγώνα, τους οδηγούσε ασυναίσθητα στο… «ας λήξει ισόπαλο και 0-0 να ησυχάσουμε και βλέπουμε τι θα γίνει σε 20 ημέρες…».

Κανένα σχέδιο λοιπόν, καμία κριτική σε αυτό το… κάτι σαν ποδόσφαιρο. Δεν μπορούσαν! Έτρεμαν και αυτό βέβαια δεν είναι στα υπέρ τους. Είναι τραγικό. Άλλα έτσι έγινε… Φυσικά και δεν προγραμματίστηκε. Προέκυψε και γι’ αυτό όσο περνούσε η ώρα, όλοι οι αγωνιζόμενοι φάνηκαν να αποδέχονται την ισοπαλία ή τέλος πάντων περίμεναν το μεγάλο λάθος του αντιπάλου μπας και…  Ή κάποια στημένη μπάλα. Την βρήκε ο ΠΑΟΚ στις καθυστερήσεις και… «ποιος Μουργκ» που είπε και ένας φίλος, όπως δηλαδή “έπρεπε” να πει.

Και όμως… Επειδή το ποδόσφαιρο πολλές φορές σου δίνει πίσω όσα σου έχει πάρει άδικα κάποιες άλλες φορές, έτσι απόψε ήταν η βραδιά του ΠΑΟΚ να πανηγυρίσει μια μεγάλη και κρίσιμη νίκη με το ένα και μοναδικό μακρινό σουτ στο τέλος των καθυστερήσεων.

Ο Γκαρσία είχε να πάρει μία πολύ δύσκολη απόφαση πριν το ματς. Αυτή αφορούσε τον τερματοφύλακα! Υπήρχε αδιέξοδο. Γι αυτό και έβαλε εκείνον που στα δύσκολα και στην τρελή πίεση, υπήρχε μία περίπτωση να αντιδράσει. Εκείνον που είναι ικανός για το καλύτερο, αλλά και το χειρότερο που δυστυχώς μας παρουσιάζει πολύ πιο συχνά τα τελευταία δύο χρόνια. Ο Πασχαλάκης κατάφερε και στάθηκε όρθιος και θεωρώ ότι μαζί με τον Ντόουγκλας Αουγκούστο ήταν οι καλύτεροι του ΠΑΟΚ! Ποιος να το περίμενε ε;

Αυτό όμως είναι το ποδόσφαιρο…

Η νίκη μπορεί και πρέπει να μετρήσει διπλά. Και για το κύπελλο και για το πρωτάθλημα. Να δώσει ώθηση στον ΠΑΟΚ, αλλά και να αποτελειώσει την ΑΕΚ! Και αυτό σημαντικό είναι.

Κλείνοντας…

Μεγάλη η νίκη του ΠΑΟΚ σε ένα πολύ ξεχωριστό παιχνίδι, αλλά… ξέρουμε καλά ότι με τέτοια εμφάνιση στην Τρίπολη, θα έρθει μεγάλη κατραπακιά…

Πάμε για τα επόμενα λοιπόν…