Κανένα πλάνο δεν είναι προβληματικό αν οι ιδέες σου είναι σωστές. Το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που οι ιδέες σου παντρεύονται με αυτούς που δεν ταιριάζουν με αυτές.

Στο προηγούμενο μπλογκ που έγραψα στο PAOK24, είχα αναφερθεί στα ημίμετρα. Είναι στη διάθεσή σας και μπορείτε να το διαβάσετε, ας μην επαναλαμβάνομαι.

Είναι γεγονός πως ο αποκλεισμός από τη Λέφσκι δεν με εκνεύρισε ακριβώς. Ενίσχυσε την κούρασή μου. Μία κούραση που προέρχεται από το γεγονός πως είμαι υποχρεωμένος βάσει ρόλου να σέβομαι τους επαγγελματίες και να αποδέχομαι κάποιες φορές τα ελαφρυντικά τους.

Μία κούραση που ξεκινά από το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ βρίσκεται μονίμως σε φάση άμυνας και καταλήγει στο γεγονός πως διοικείται με έναν τρόπο που δεν είναι αποτελεσματικός αν δεν πληρώσεις τις αδυναμίες του.

Μία κούραση που εμπεριέχει και επαγγελματικούς λόγους, βλέποντας να έχουν αναλάβει εργολαβία την πολιτική του κλαμπ άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται τις αρχές του.

Αποφάσισα λοιπόν αμέσως μετά την ήττα να πάω διακοπές. Δεν τις είχα προγραμματισμένες, όμως Παρασκευή πρωί ήδη βουτούσα παρέα με το παιδί μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο αγχολυτικό από αυτό άλλωστε.

Ήρθε και η ώρα της αυτοκριτικής. Τι έκανα λάθος εγώ, ξέχωρα αν δεν σημαίνει απολύτως τίποτα το δικό μου λάθος. Μία κακή εκτίμηση δεν σημαίνει πως πήρα για λογαριασμό του κλαμπ μία κακή απόφαση. Άλλοι πληρώνονται για να αποφασίσουν. Εγώ καταγράφω προσπαθώντας να είμαι δίκαιος, μακριά από το κλίμα του περίγυρου που είναι έξτρα συναισθηματικό και πολλές φορές υπερβολικό.

Το δικό μου λάθος είναι σαφές πλέον. Παρασύρθηκα από την ανάγκη του κλαμπ να υποστηρίξει πως ο Ντούγκλας Αγκούστο είναι ένα χρήσιμο περιουσιακό στοιχείο, ποντάροντας στο γεγονός πως στη προετοιμασία είχε μία πολύ καλή εικόνα. Ξέχασα, πως πολλάκις στο παρελθόν, κρέμασε την ομάδα και πως πνευματικά δεν μπορεί να βασιστεί κανένας σε αυτόν.

Στην αναζήτηση που έκανα μέσα μου, κατέληξα πως ίσως δεν είμαι δίκαιος απέναντι στις ανάγκες του ίδιου του κλαμπ. Έδινα μεγαλύτερη βάση στο οικονομικό και την διαχείρισή του, απ αυτή που έπρεπε.

Ας εξηγήσω τι εννοώ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το πλάνο του Μπότο γιατί δεν είμαι σε θέση να το κρίνω ακόμα. Στο μυαλό μου είχε κατασταλάξει η ιδέα πως αυτό που συμβαίνει θέλει χρόνο. Θα ήμουν ηλίθιος αν θα πίστευα πως παιδιά τύπου Κουαλιάτα θα έπαιζαν με το καλημέρα, πως ο Ντάντας θα έκανε παπάδες πριν μάθει δύο κεντρικούς δρόμους της πόλης, θα ήμουν αφελής αν πίστευα πως ο Κοτάρσκι δεν θα κάνει λάθος.

Το πλάνο του Μπότο θα κριθεί στο μέλλον, ξέχωρα αν και αυτός δοκιμάζεται τη δεδομένη χρονική στιγμή. Όπως έχω γράψει στο παρελθόν, ο Μπότο ήταν αρχισκάουτ. Δεν ήταν ποτέ αθλητικός διευθυντής. Στον ΠΑΟΚ έγινε.

Ο αποκλεισμός δεν ήρθε εξαιτίας των μικρών, αλλά εξαιτίας του κορμού. Τι προσέφεραν ακριβώς οι “παλιοί” της ομάδας στα δύο παιχνίδια; Το απόλυτο μηδέν, μόνο λάθη και στο δεύτερο, αρκετή χωριατίλα με τις αντιδράσεις τύπου Άντρε και Ίνγκασον.

Ο Αγκούστο, μόνο λάθη και στα δύο παιχνίδια και μία κόκκινη ενώ ο αντίπαλος είναι ένας με τρεις. Θα τον προλάβουν ο Ζίφκοβιτς με τον Νάρεϊ ακόμα και αν του φύγει του Πορτογάλου. Ο Κούρτιτς το απόλυτο μηδέν, ο Σβαμπ λάθος με το καλημέρα που έφερε την φάση της κόκκινης και ένας Ζίφκοβιτς επιεικώς απαράδεκτος.

Πρώτα επίσημα παιχνίδια είναι μπορεί και να συμβαίνουν στραβές. Όχι όμως τέτοιου είδους στραβές.

Ο ΠΑΟΚ οφείλει να προστατευτεί από συμπεριφορές τύπου Αγκούστο, Κούρτιτς, οφείλει να σταματήσει να συμβιβάζεται με παίκτες που είναι σταθερές όποτε θυμηθούν. Αν κάνουμε συγκρίσεις, θα διαπιστώσουμε πως το δίδυμο Κάνιας – Σάκχοφ πχ, ήταν πολύ πιο αξιόπιστο – και πιο φθηνό – από αυτό που υπάρχει σήμερα γιατί ήξερες τι θα σου δώσουν.

Και το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ του σήμερα βασίζεται σε τέτοιου είδος παικτών, είναι κάτι που έπρεπε να το κατακρίνω πιο έντονα.

Το πλάνο Μπότο λοιπόν για να αποδώσει άμεσα, οφείλει να πάρει αποφάσεις. Και οι αποφάσεις είναι απλές. Φεύγουν όσοι δεν μπορούν να αποτελέσουν σοβαρή σταθερά και έρχονται σοβαροί επαγγελματίες με σύγχρονα στοιχεία. Είναι απλό.

Ο ΠΑΟΚ δεν είναι ούτε ίδρυμα, ούτε βέβαια πρέπει να τραβά από τα μαλλιά περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που θεωρητικά θα φέρουν προτάσεις που ποτέ δεν ήρθαν.

Αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι απλά. Βρίσκεται ένας τρόπος να εξασφαλιστούν χρήματα από τις αποχωρήσεις Αγκούστο – Κούρτιτς, τις απομακρύνσεις των Τέιλορ, Μουργκ, Ζαμπά και Λάμπρου και με τα λεφτά αυτά, βρίσκεις τέσσερις παίκτες πρώτης γραμμής με δεδομένο πως πιάσαμε Αύγουστο και πλέον οι τιμές έχουν πέσει.

Οτιδήποτε άλλο συμβεί, ο ΠΑΟΚ δεν έχει καμία απολύτως πιθανότητα να εξελιχθεί όσο θα μπορούσε.

Υπάρχουν και κακογραφίες που πραγματικά δεν ξέρω πως θα στρώσουν. Με δεδομένο πως ήρθε κι ο Νέσπεργκ, ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή, έχει έξι στόπερ, με τον Γιαννάκη εκτός για καιρό ακόμα, έχοντας ρίξει πολύ το επίπεδο σε σχέση με το παρελθόν.

Ο ΠΑΟΚ οφείλει να πληρώσει για στόπερ, όμως δεν το βλέπω να το κάνει.

Και πάμε στον Ράζβαν που περνάει τη χειρότερή του περίοδο στον ΠΑΟΚ, με δική του καθαρά ευθύνη. Αποδέχτηκε το πρότζεκτ Μπότο, όμως ο Πορτογάλος σε συνεννόηση με τον Ιβάν Σαββίδη, έχουν τους δικούς τους χρόνους. Υπολόγιζε τον Κρέσπο, όμως συμβιβάστηκε με τον Νέσμπεργκ και τον Κάργα γνωρίζοντας πως συμπληρωματικά μπορεί να του κάνουν δουλειά, αλλά δεν αποτελούν σημεία αναφοράς.

Αποδέχτηκε τον Μπράντον όταν έχασε τον Τσόλακ γιατί δεν είχε χρόνο, αποδέχτηκε το παιχνίδι με τον Νάρεϊ μπας και πέσει η τιμή που τελικά δεν έπεσε, αποδέχτηκε να μην έχει τον Μπίσε που όλοι ξέραμε πόσο απαραίτητος είναι στην αρχή. Ο Λουτσέσκου έπαιξε σε ρυθμούς Ιβάν – Μπότο, σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτόν που έπρεπε.

Και με μαθηματική ακρίβεια, χάλασε το μυαλό του. Παρέταξε μία ομάδα πνευματικά και τακτικά ανέτοιμη, χωρίς να μπορεί να δείξει τίποτα από τη δουλειά της προετοιμασίας και πως να μπορεί όταν οι μεσοεπιθετικοί του δεν υπήρχαν στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Είναι πάλι χωρίς δεκάρι και ψάχνεται για το ποιον θα βάλει.

Για μένα ο Λουτσέσκου ένα πράγμα οφείλει να κάνει. Τι είναι ο Φελίπε Σοάρες; Εκεί θα παίζει. Έχει κενά; Ας τα δουλέψει. Το μόνο που είναι σίγουρο, είναι πως δεν θα γίνει ποτέ το δεκάρι που χρειάζεται ο ΠΑΟΚ. Όπως ποτέ δεν θα γίνει ο Αγκούστο, ποτέ δεν θα γίνει ο Ντάντας. Ας κάνει την επανάστασή του και ας επιβάλει την αγορά δεκαριού.

Ας καθαρίσει το μυαλό του και ας ζητήσει τα αυτονόητα.

Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, αν συμβούν τα αυτονόητα, θα το γυρίσει. Αν συνεχίσει να δέχεται παίκτες ερωτηματικά και την ισορροπία του γκρουπ δεν θα τη βρει ποτέ και σταθερότητα δεν θα αποκτήσει.

Ήρθε η ώρα λοιπόν για τα στελέχη του ΠΑΟΚ να κάνουν το προφανές. Ο Ιβάν να ζητήσει να εξασφαλιστούν τα ποσά που πρέπει από τον Μπότο με τις αποχωρήσεις και να επενδυθούν όλα σε σταθερές.

Ο Μπότο να μας δείξει πως η αναμονή και το ρίσκο που πήρε – και έφερε αποκλεισμό – άξιζε τον κόπο μακροπρόθεσμα.

Και ο Λουτσέσκου να αποκτήσει μία καθαρή ιδέα για το τι θέλει να κάνει, με χαρακτηριστικά που μπορούν να το φτιάξουν και χωρίς αλχημείες.