Το ημερολόγιο έγραφε 30 Νοεμβρίου 2011, όταν ο ΠΑΟΚ έγραφε άλλη μία εποποιία μέσα στο Λονδίνο, την πόλη στην οποία έχει γράψει δύο από τις πιο «χρυσές» σελίδες της ιστορίας του.

Η Τότεναμ του Τσόρλουκα, του Γκαλάς, του Μόντριτς, του Λένον, του 18χρονου -τότε- Χάρι Κέιν αλλά και του «μπαρουτοκαπνισμένου» Ντεφόε, «υποκλίθηκε» στον ΠΑΟΚ, ο οποίος έπαιρνε ισχυρό προβάδισμα πρόκρισης για την φάση των «32» του Europa League.

Οι «ασπρόμαυροι» πήγαν στο Λονδίνο χωρίς το πιο μεγάλο όνομά τους, τον Αντρέ Βιεϊρίνια, που ένα μήνα μετά πήρε μεταγραφή στη γερμανική Βόλφσμπουργκ.

Στο πρόσωπο του Γιώργου Γεωργιάδη ο Ρουμάνος προπονητής βρήκε τον αντικαταστάτη του Βιεϊρίνια. Και ο 24χρονος, τότε, μεσοεπιθετικός τον δικαίωσε στο έπακρο, σημειώνοντας μυθική εμφάνιση. Στην καλύτερη ποδοσφαιρική βραδιά του ο Σερραίος ποδοσφαιριστής μοίρασε δύο «πάρε βάλε» ασίστ σε Σαλπιγγίδη και Αθανασιάδη.

Ο 35χρονος σήμερα, Γιώργος Γεωργιάδης, χαρακτηρίζει εκείνη την βραδιά ως την «κορυφαία της καριέρας του», ενώ αφηγείται στο PAOK24 γνωστές και άγνωστες ιστορίες από εκείνη την βραδιά που έχει χαραχθεί με ανεξίτηλο τρόπο στη μνήμη του κόσμου της ομάδας.

Γιώργο σήμερα συμπληρώνονται έντεκα χρόνια από την μέρα της μεγάλης νίκης στο «White Heart Lane» επί της Τότεναμ. Πλέον που έχουν περάσει τα χρόνια, έχεις συνειδητοποιήσει τι ακριβώς πετύχατε εκείνη την μέρα;

«Η αλήθεια είναι πως όταν συνέβη δεν είχα συνειδητοποιήσει το μέγεθος της επιτυχίας, γιατί ήμουν πιο μικρός, ήταν και η πρώτη μου χρονιά στην ομάδα και δεν είχα συναίσθηση του τι είχαμε πετύχει. Πράγμα που έγινε πολύ αργότερα, όταν ήδη είχα φύγει από την ομάδα, κατάλαβα περισσότερο το ποδόσφαιρο και έβλεπα όλα τα αφιερώματα που γίνονταν για εκείνη την βραδιά και τότε κατάλαβα την σημασία αυτής της νίκης.»

Ήταν η κορυφαία βραδιά της καριέρας σου;

«Φυσικά και ήταν η πιο μεγάλη βραδιά και η πιο μεγάλη νίκη, και αυτό γιατί η αξία του αντιπάλου δίνει μεγαλύτερη αξία στο μέγεθος της νίκης. Θεωρώ πως ήταν το κορυφαίο μου παιχνίδι αλλά και η κορυφαία νίκη της καριέρας μου. Το λέω με απόλυτη βεβαιότητα. Χαίρομαι πολύ που είμαι κομμάτι εκείνης της ιστορικής βραδιάς για την ομάδα.»

Σε ‘κείνο το παιχνίδι, όπως σίγουρα θυμάσαι, είχες αγωνιστεί στην αριστερή πλευρά μαζί με τον Σταφυλίδη, για τον οποίο ήταν ένα από τα πρώτα παιχνίδια με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Θυμάσαι κάτι από αυτά που λέγατε μεταξύ σας προτού ξεκινήσει το παιχνίδι;

«Εκείνη την περίοδο η Τότεναμ συνήθιζε να χρησιμοποιεί αναπληρωματικούς ποδοσφαιριστές στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ωστόσο όταν κινδύνεψε να αποκλειστεί χρησιμοποίησε τους βασικούς της. Όλους συγκεκριμένα πλην του Μπέιλ. Άλλους παίκτες περιμέναμε να δούμε στην αρχική τους ενδεκάδα και άλλους είδαμε τελικά. Αυτό που είχα πει τότε στον «Στάφυ» ήταν ”μην αγχώνεσαι, λίγο εγώ λίγο εσύ, με αλληλοκαλύψεις θα τα καταφέρουμε”. Στην πλευρά μας αγωνίζονταν ο Τσόρλουκα και ο Λένον που ήταν τρομερά γρήγορος παίκτης.»

Όταν πληροφορήθηκες ότι θα είσαι βασικός στο παιχνίδι, ποιές ήταν οι σκέψεις σου;

«Κοίτα, την πρώτη μου χρονιά στην ομάδα με προπονητή τον Μπόλονι, ξεκινούσα από την αρχή τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στα ευρωπαϊκά. Οπότε δεν ήταν τόσο μεγάλη έκπληξη για μένα που ξεκινούσα στο παιχνίδι. Πριν το παιχνίδι είχα μεγάλο ενθουσιασμό, να μπω και να παίξω. Τότε είχα έρθει από τον Πανσερραϊκό, ήμουν πιο νέος και είχα άγνοια κινδύνου. Δεν κοιτούσα τον αντίπαλο, είχα μεγάλο ενθουσιασμό και πίστευα πάρα πολύ στον εαυτό μου. Θεωρώ ότι αυτό πρέπει να κάνει ένας ποδοσφαιριστής, να πιστεύει δηλαδή στις δυνατότητές του και να μην κοιτάει ποιον θα έχει αντίπαλο. Κοιτούσα τον εαυτό μου και αυτό βγήκε σε καλό.»

Μετά την αποβολή του Σταφυλίδη, δεχθήκατε μεγάλη πίεση από την Τότεναμ για την ισοφάριση. Πόσο δύσκολο ήταν να κρατήσετε το υπέρ σας αποτέλεσμα;

«Μετά την άδικη αποβολή του Κώστα (σ.σ. Σταφυλίδη) το παιχνίδι απέκτησε τρελό ρυθμό, η πίεση που δεχθήκαμε ήταν τεράστια και αναγκαστικά κλειστήκαμε στα καρέ μας για να προφυλάξουμε το προβάδισμα που είχαμε. Δεν θυμάμαι άλλο παιχνίδι να έχω νιώσει τέτοια πίεση, να μας πιέζουν τόσο εντατικά και να είναι για τόση πολύ ώρα στην περιοχή μας.»

Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ομιλία που θυμάσαι πριν το παιχνίδι στα αποδυτήρια ή και πιο πριν στο ξενοδοχείο;

«Η αλήθεια είναι πως για εμάς ήταν πρωτόγνωρο να παίζουμε με μία ομάδα όπως η Τότεναμ στην Αγγλία. Δεν είχαμε πολλές ομιλίες γενικά για τον αντίπαλο, φυσικά βλέπαμε βίντεο ανάλυσης του αντιπάλου, αλλά εντάξει ξέραμε ποιον είχαμε απέναντι μας δεν χρειαζόταν να μας πει κάποιος κάτι. Ξέραμε το μέγεθος του αντιπάλου, την σημασία του παιχνιδιού για την ομάδα και ευτυχώς όλα πήγαν καλά και κάναμε ένα πολύ μεγάλο ματς.»

Μετά το παιχνίδι τι ακολούθησε;

«Αυτό που μου έχει μείνει από εκείνο το παιχνίδι είναι, πέρα από το ότι βρισκόταν πολύς κόσμος στο γήπεδο αλλά κι έξω από αυτό, στους δρόμους του Λονδίνου, θα μου μείνει αξέχαστη η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, που μόλις βγήκαμε από το αεροδρόμιο μας πήγαν σηκωτούς στο λεωφορείο. Ήταν απίστευτο όλο αυτό που συνέβη και δεν το ξεχνώ όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η ατμόσφαιρα που βιώσαμε στην άφιξη της ομάδας ήταν κάτι εντυπωσιακό…»

Στην συνείδηση του κόσμου έχεις συνδεθεί με εκείνο το παιχνίδι. Αυτό είναι κάτι που το διαπιστώνεις μέχρι και σήμερα φαντάζομαι, έτσι;

«Ναι! Η αλήθεια είναι αυτή. Όλοι με έχουν συνδέσει με εκείνο το παιχνίδι γιατί ήταν μεγάλης σημασίας, γιατί βοήθησα αρκετά με την απόδοσή μου την ομάδα. Οι περισσότεροι που με βλέπουν στον δρόμο αυτό μου λένε ”Ρε Γιώργο με την Τότεναμ τότε τι τους έκανες..”»